Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 933/15

Dnia 10 grudnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie sędzia WSA Hanna Raszkowska sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2015 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 1.237 zł (jeden tysiąc dwieście trzydzieści siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22 kwietnia 2015r. Naczelnik Urzędu Celnego w [...], na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej jako: u.g.h.), wymierzył [...] z siedzibą w [...] karę pieniężną w wysokości [...] zł z tytułu urządzania gier na automatach: [...] numer seryjny [...] oraz [...] nr seryjny [...], poza kasynem gry, tj. w pomieszczeniach firmy [...] "[...]", ul. [...] w miejscowości [...]. W uzasadnieniu podniesiono, że obecność wskazanych wyżej automatów w lokalu stwierdzona została w dniu 4 czerwca 2014r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. Dokonano oględzin automatów, a także w celu ustalenia zasad działania ujawnionych urządzeń przeprowadzono eksperyment procesowy, zmierzający do identyfikacji dostępnych w nich gier, określenia ich przebiegu, rodzaju i charakteru. Następnie badane automaty zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodów rzeczowych. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie zostały włączone także opinie biegłego sądowego z dnia 21 marca 2014r. oraz z dnia 25 stycznia 2014r. dotyczące automatu typu [...], który stwierdził, że gry na wskazanym automacie zawierają element losowości, są realizowane na podstawie algorytmu gier, programu komputerowego zapisanego w pamięci jednostki logicznej automatu. Program gier jest programem wykorzystującym do działania elementy losowości. Dla grającego każda gra jest grą o charakterze losowym, ponieważ grający po uruchomieniu gry, nie jest w stanie w żaden sposób wpłynąć na wynik gry bądź też przewidzieć jaki będzie końcowy układ symboli uzyskany na zatrzymanych bębnach. W automacie istnieje mechanizm wewnętrznej rejestracji kasowanego podczas kończenia gier stanu licznika punktów. Automat wypłaca bezpośrednie wygrane pieniężne monetami poprzez Hopper. Celem uzupełnienia pozyskanych w drodze eksperymentu informacji, do akt sprawy dołączono także opinię innego biegłego sądowego z dnia 30 września 2014 r., odnoszącą się do automatu typu Daytona Gold, który stwierdził, że gry na badanym automacie nie mają charakteru zręcznościowego, a wręcz przeciwnie - zręczność gracza nie ma wpływu na wynik gry rozumiany jako końcowy układ symboli na bębnach, zaś o wyniku gier decyduje oprogramowanie automatów. Mają więc one charakter losowy - są grami hazardowymi. Przedmiotowy automat jest klasycznym urządzeniem bębnowym umożliwiającym realizację wypłat wygranych pieniężnych za pośrednictwem wbudowanego Hoppera. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automaty do gry będące przedmiotem niniejszego postępowania umożliwiają rozgrywanie gier, zawierających wyłącznie elementy losowości, zarówno o wygrane pieniężne, jak i o wygrane rzeczowe, spełniając tym samym definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Zgodnie zaś z przepisami u.g.h. urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Tymczasem w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionych w lokalu automatach, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zaznaczono przy tym, że Spółka, na mocy stosownej umowy, dzierżawiła część powierzchni lokalu umożliwiającą zainstalowanie i eksploatację ujawnionego w tym lokalu automatu. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko odnośnie kwestii braku notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Wskazano przy tym, że wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r., w sprawie o sygn. akt P 4/14,Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. są zgodne z art. 2 i 7 w zw. z art. 9 oraz z art. 20 i 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, organ uznał za dowiedzione, że Spółka urządzała we wskazanym lokalu gry na automatach, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.