Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 606/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2015r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 29 maja 2015r., Nr 370000-IAGW.872.183.2015 w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem gry 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz strony skarżącej spółki A kwotę 1597 zł (tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 kwietnia 2015r. Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej jako: u.g.h.), wymierzył "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W. karę pieniężną w wysokości 36.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach: "[...]" oznaczonym numerem "[...]","[...]" oznaczonym numerem "[...]" oraz "[...]" oznaczonym numerem "[...]", poza kasynem gry, tj. na stacji paliw ""[...]"" przy ul. L. w I. W uzasadnieniu podniesiono, że obecność wskazanych wyżej automatów w lokalu stwierdzona została w dniu 19 listopada 2013r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. Podano, że podczas kontroli przeprowadzono eksperymenty procesowe polegające na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych w nim gier. Dokonano również szczegółowych oględzin badanych automatów, które następnie zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodu rzeczowego. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie zostały włączone także opinie biegłego sądowego z dnia 5 marca 2014r. oraz 3 marca 2014r., który stwierdził, że oferowane na przedmiotowych automatach gry zawierają element losowości - gry są realizowane przez programy standardowo napisane z wykorzystaniem procedur losowych. O układzie symboli na zatrzymanych bębnach decyduje algorytm realizowanych gier działający na zasadzie przypadku. Mają charakter komercyjny (wymagają opłaty do ich prowadzenia), z możliwością bezpośredniej wypłaty wygranej, a także z możliwością prowadzenie gier za wygrane uzyskane w grach poprzednich. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automaty do gry będące przedmiotem niniejszego postępowania oferują gry, które są grami o charakterze losowym, oferującymi zarówno wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio przez samo urządzenie, jak i wygrane rzeczowe w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich, spełniając tym samym definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Zgodnie zaś z przepisami u.g.h. urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Tymczasem w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionych w lokalu automatach, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zaznaczono przy tym, że Spółka, na mocy stosownej umowy, dzierżawiła część powierzchni lokalu umożliwiającą zainstalowanie i eksploatację ujawnionych w tym lokalu automatów. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat zasadności notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Ocenił, że regulacje zawarte w przepisach u.g.h. nie mają charakteru przepisów technicznych w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego i jako takie nie podlegały procedurze uprzedniej notyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 1 tej dyrektywy. Ponadto powołano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2015r. w którym poddano kontroli przepisy u.g.h. stwierdzając, że są one zgodne z Konstytucją. W związku z tym przepisy te nie zostały zakwestionowane przez Trybunał Konstytucyjny i nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania. W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, organ uznał za dowiedzione, że Spółka urządzała we wskazanym lokalu gry na automatach, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.