Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 1336/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant referent Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki kwotę 917 zł (słownie: dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wraz ze skargą wynika, że decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego (dalej zwany organem I instancji), powołując art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2

pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych

(Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej jako u.g.h.), wymierzył Spółce A. (dalej zwanej Spółką) karę pieniężną w wysokości 12.000 zł. z tytułu urządzania gier na automacie, oznaczonym nazwą "[...]", poza kasynem gry, to jest w lokalu "[...]" (dalej zwanym lokalem).

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że obecność oznaczonego powyżej automatu w lokalu stwierdzona została w dniu 26 sierpnia

2014 r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych związanych z kontrolą urządzania gier na automatach do gry. Wskazał, że podczas tej kontroli funkcjonariusze celni, korzystając z uprawnienia do przeprowadzenia eksperymentu (wynikającego z art. 211 Kodeksu postępowania karnego w zw. z art. 113 § 1 i art. 133 § 1 Kodeksu karnego skarbowego), przeprowadzili doświadczenie polegające na ustaleniu zasad działania tego automatu, w szczególności zaś możliwości prowadzenia na nim gier, ich rodzaju, przebiegu i charakteru. Podniósł, że funkcjonariusze dokonali także oględzin automatu i przesłuchali w charakterze świadka osobę grającą na ujawnionym w lokalu automacie w momencie rozpoczęcia kontroli. Ocenił, że rezultat tych czynności procesowych dostarczył podstaw do sformułowania wniosków, że ujawniony w lokalu automat oferuje gry video, które są grami o charakterze losowym - wynik każdej pojedynczej gry jest zależny od przypadku, a automat realizuje samodzielnie wygrane pieniężne (poprzez zamontowany w nim hopper), jak również oferuje wygrane rzeczowe, w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.g.h., w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier "bonusowych" za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich. Stwierdził więc, że automat ten umożliwia prowadzenie gier scharakteryzowanych w art. art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Wywiódł, że w ujęciu systemowym, implikowanym kompleksowym zakresem regulacji u.g.h., m.in. art. 4, art. 6, art. 32-35, art. 89, urządzanie gier na takim automacie, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Zauważył, że Spółka nie posiada koncesji na prowadzenie kasyna gry, jak również nie legitymuje się zezwoleniem na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych, które na mocy przepisów przejściowych, zawartych w art. 129 ust. 1 u.g.h., uprawniałoby Spółkę do urządzania takich gier na automacie w lokalu. Dodał, że do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona opinia biegłego sądowego z dnia 11 listopada 2014 r., sporządzona w toku postępowania karnoskarbowego, która dotyczyła automatu do gier ujawnionego w lokalu. Zrelacjonował, że w opinii tej stwierdzono, że gry na tym automacie zawierają element losowości, a automat ten umożliwia przeprowadzenie rozliczeń finansowych prowadzonych gier w oparciu o stany liczników, wypłaca bezpośrednie wygrane pieniężne monetami; automat ma możliwość prowadzenia kolejnych gier przez wykorzystanie wygranych zdobytych we wcześniejszych grach. Skonstatował, że w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, to jest z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zauważył przy tym, że Spółka, na mocy stosownej umowy, dzierżawiła część powierzchni lokalu umożliwiającą zainstalowanie i eksploatację ujawnionego w tym lokalu automatu. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h.