Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 1337/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant referent Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi K. H. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 1237 zł (słownie: tysiąc dwieście trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" r. Naczelnik Urzędu Celnego (dalej zwany organem I instancji), powołując art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej jako u.g.h.), wymierzył K. H. (dalej zwanej też Skarżącą) karę pieniężną w wysokości 24.000 zł. z tytułu urządzania gier na dwóch automatach: Apollo Games nr "[...]" i Adell nr "[...]", poza kasynem gry, to jest w należącym do niej lokalu przy ul. "[...]" w E. (dalej zwanym lokalem).

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji powołał się na czynności kontrolne dokonane przez funkcjonariuszy celnych w dniu 5 września 2014 r., podczas których zostały ujawnione w w/w lokalu przedmiotowe automaty do gry. Wskazał, że podczas kontroli funkcjonariusze celni, korzystając z uprawnienia określonego w art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej, przeprowadzili eksperyment polegający na ustaleniu zasad działania tych automatów, w szczególności zaś możliwości prowadzenia na nich gier, ich rodzaju, przebiegu i charakteru. Przeprowadzone eksperymenty dostarczyły podstaw do sformułowania wniosków, że gry na ujawnionych w lokalu automatach cechuje cel komercyjny, mają one charakter losowy, a automaty realizują samodzielnie wygrane pieniężne. Stwierdził, że automaty te umożliwiają prowadzenie gier scharakteryzowanych w art. 2 ust. 3 u.g.h., zawierających element losowości, a także rozpoczęcie nowej gry za punkty uzyskane tytułem wygranej w poprzedniej grze, co wyczerpuje definicję wygranej rzeczowej, o której mowa w art. 2 ust. 4 u.g.h. Wywiódł, że w ujęciu systemowym, implikowanym kompleksowym zakresem regulacji u.g.h., m.in. art. 4, art. 6, art. 32-35, art. 89, urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Zauważył, że Skarżąca nie posiada koncesji na prowadzenie kasyna gry, jak również nie legitymuje się zezwoleniem na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych, które na mocy przepisów przejściowych, zawartych w art. 129 ust. 1 u.g.h., uprawniałoby ją do urządzania takich gier na automatach w lokalu. Dodał, że do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona opinia biegłego sądowego z dnia 24 marca 2014 r., sporządzona w toku postępowania karnoskarbowego, która dotyczyła ujawnionych w lokalu automatów. Wskazał, że