Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. III SA/Kr 1281/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) WSA Barbara Pasternak Protokolant Małgorzata Krasowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2015 r. sprawy ze skarg S. S. na decyzje Wojewody z dnia 5 sierpnia 2015 r. nr [...] z dnia 5 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zameldowania skargi oddala

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 18 grudnia 2015r.

W dniu [...] 2015r. Prezydent Miasta wydał decyzje:

1. nr [...] o zameldowaniu na pobyt czasowy do dnia 12.12.2019r. R. S. z córką A. S. w lokalu przy os. A w K,

2. nr [...] o zameldowaniu U. S. na pobyt czasowy z terminem ważności do dnia 12.12.2019r. w lokalu przy os. A w K.

W uzasadnieniu swoich decyzji organ I instancji wskazał, że fakt zamieszkiwania R. S. wraz z córkami: U. i A. w mieszkaniu przy os. A w K potwierdzili świadkowie - osoby postronne - słuchani na rozprawie administracyjnej w dniu 18.02.2015r., którzy jednoznacznie stwierdzili, że mieszkają tam one mimo uciążliwości w korzystaniu z tego lokalu. W związku z powyższym organ I instancji uznał, że została spełniona przesłanka do zarejestrowania pobytu czasowego R. S. wraz z córkami w przedmiotowym lokalu.

W odwołaniach od powyższych decyzji organu I instancji S. S. wniosła o ich uchylenie i przekazanie spraw temu organowi do ponownego rozpoznania. Decyzjom organu I instancji odwołująca się zarzuciła naruszenie art. 7 i art. 77 i art. 80 kpa poprzez niedostateczne wyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, dowolność w wydaniu decyzji poprzez szczątkowe i niepełne uzasadnienie decyzji, niepodjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia niniejszej sprawy, nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący materiału dowodowego w sprawie i oparcie się wyłącznie na dowodach zawnioskowanych przez uczestniczkę, a pominięcie dowodów zawnioskowanych przez odwołującą się. S. S. zarzuciła również naruszenie art. 10 kpa przez niezapewnienie jej czynnego udziału w postępowaniu i nieprzeprowadzenie zawnioskowanych przez nią dowodów z przesłuchania świadków. Zdaniem odwołującej się, doszło również do naruszenia art. 94 § 2 kpa poprzez nieodroczenie rozprawy administracyjnej, pomimo iż w sposób należyty usprawiedliwiła swoją nieobecność ważnymi przyczynami. Odwołująca się stwierdziła, że organ I instancji popełnił błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że U. S. rzeczywiście zamieszkuje w mieszkaniu położonym przy os. A w K z zamiarem czasowego pobytu oraz naruszył art. 25 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności poprzez jego niewłaściwą wykładnię i uznanie, że pobyt U. S. ma charakter pobytu czasowego.