Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2015 r., sygn. IV SA/Gl 396/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Beata Kozicka Protokolant specjalista Magdalena Nowacka-Brzeźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

M. J. w dniu [...] r., skierował do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. zgłoszenie podejrzenia występowania u niego choroby zawodowej narządu słuchu.

Decyzją Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] r. o nr [...] odmówiono stwierdzenia u M.J. choroby zawodowej - obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo - nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz - wymienionej w pozycji 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367, zwanego dalej w skrócie: "rozporządzeniem"), wydanego na podstawie art. 237 § 1 pkt 3-6 i § 1¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, określanej dalej w skrócie jako: "K.p."). W jej uzasadnieniu organ uznał, że przedmiotowa choroba zawodowa nie została rozpoznana przez upoważnione jednostki orzecznicze I i II stopnia, co więcej nie znalazł podstaw do kwestionowania wydanych w sprawie orzeczeń lekarskich, w tym również uzupełniających oraz dokonał oceny warunków pracy M.J., stwarzających ryzyko powstania tej choroby w latach 1970-1971 i 1984-1991, bowiem w okresie późniejszym narażenie to już nie występowało.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył M.J. podnosząc, iż nie zgadza się z brakiem rozpoznania u niego choroby zawodowej. Kwestionował treść wydanych w sprawie orzeczeń lekarskich i domagał się ponownego rozpatrzenia sprawy. Jego zdaniem, organ wydał decyzję w oparciu o niepełny materiał dowodowy, czym naruszył art. 7, art. 77 § 1 i art. 84 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., zwanej w dalej w skrócie: "K.p.a.").