Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. V SA/Wa 4009/15

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Mirosława Pindelska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi H. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] H. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako: "skarżąca" lub "Spółka") złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Podano, że na dzień [...] kwietnia 2015 r. Spółka zapłaciła kary pieniężne w wysokości [..] zł. Ponadto wobec Spółki obecnie toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. W związku z niebagatelną kwotą już uiszczoną przez Spółkę jest ona zmuszona do podtrzymania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż grozi jej utrata płynności finansowej, a w konsekwencji upadłość, której nie da się już odwrócić nawet w przypadku wygrania sporu i zwrotu wyegzekwowanego wcześniej świadczenia. Podniesiono, że Spółka ponosi duże straty finansowe nie osiągając planowanych zysków wskutek zatrzymania urządzeń do gier przez urzędy celne. Także uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie, kiedy dokonanie czynu z art. 107 Kodeksu karnego skarbowego nie zostało udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem, dodatkowo pogorszy sytuację Spółki. W związku z tym Spółka zasługuje na ochronę tymczasową do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny w sprawie przepisów będących podstawą wymierzenia jej kary pieniężnej. Podniesiono także, że szkoda, o jakiej mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., to nie tylko szkoda grożąca skarżącemu, ale także Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar w razie przegrania w sądzie. Do wniosku załączono oświadczenie prezesa spółki w przedmiocie wysokości kar zapłaconych w latach 2012-2015, rachunek zysków i strat za 2013 rok, listę zapisów kasowych/bankowych dot. uiszczenia nałożonych kar.