Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. II SA/Wa 71/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 r. sprawy ze skargi B. M. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego B. M. kwotę 257 zł (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] listopada 2014 r. wydanym na podstawie art. 134 Kpa stwierdził niedopuszczalność odwołania B. M. od decyzji Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] września 2014 r.

W uzasadnieniu postanowienia podano, iż wymienioną decyzją Komendant [...] Policji, po rozpatrzeniu wniosku B. M., działając na podstawie art. 104 Kpa i art. 107 Kpa w związku z art. 107 ust. 1 i art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 z późn. zm.) odmówił wypłacenia wyrównania nagrody jubileuszowej z tytułu zwolnienia wymienionego ze służby z dniem [...] lipca 1990 r.

W dniu 3 października 2014 r. B. M. od przedmiotowej decyzji złożył odwołanie, w którym wskazał, iż nie zgadza się z odmową wypłacenia żądanego przez niego świadczenia pieniężnego i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, przeprowadzenie wnikliwego postępowania oraz wydanie decyzji o wypłaceniu należnych środków finansowych.

Organ odwoławczy podejmując czynności mające na celu ustalenie, czy odwołanie jest dopuszczalne oraz, czy zostało wniesione z zachowaniem terminu, stwierdził, ze czynności materialno - techniczne doręczenia uregulowane w Kodeksie postępowania administracyjnego są sformalizowane i to aż do granic kazuistyki unormowań, co jest nieodzowne z uwagi na konieczność ścisłego określenia faktów powodujących skutek prawny. Ścisłe przestrzeganie tych wymagań formalnych należy do obowiązków organu administracyjnego, albowiem od skuteczności doręczenia zależą w wielu przypadkach uprawnienia procesowe i materialnoprawne stron. Nie jest więc w żaden sposób dopuszczalne dokonywanie w toku postępowania administracyjnego jakiejkolwiek modyfikacji uregulowań prawnych w powyższym zakresie poprzez zastosowanie do oceny skuteczności doręczeń innych przepisów procedury administracyjnej, w tym np. przepisów rozdziału 4 działu II Kpa dotyczących reguł postępowania dowodowego mającego na celu ustalenie stanu faktycznego będącego podstawą dla późniejszego rozstrzygnięcia.