Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. VI SA/Wa 2197/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Protokolant sekr. sąd. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 r. sprawy ze skargi L. GmbH & Co. KG z siedzibą w B. Niemcy na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia ochrony na znak towarowy przestrzenny oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Spółka L. GmbH & Co. KG, B., Niemcy, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej skargę na decyzję tego organu z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] wydaną w przedmiocie unieważnienia uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony znaku przestrzennego.

Zaskarżoną decyzją Urząd Patentowy RP (dalej UP RP, organ) po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] stycznia 2013 r. sprawy o unieważnienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku przestrzennego o nr [...], udzielonego na rzecz L. GmbH & Co. KG z siedzibą

w B. (dalej spółka, skarżąca, uprawniona) na skutek sprzeciwu, wniesionego przez

K. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Z. [...] w P., na podstawie art. 129 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 15211 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.; dalej p.w.p.) oraz art. 98 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p., unieważnił uznanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony ww. znaku przestrzennego udzielonego na rzecz spółki.

Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] kwietnia 2012 r. do UP RP wpłynął sprzeciw K. K. (dalej uczestnik) wobec uznania na terytorium Polski ochrony międzynarodowego znaku towarowego przestrzennego nr [...], udzielonego na rzecz spółki. Jako podstawę prawną sprzeciwu podano art. 129 ust. 1 pkt 1 oraz art. 129 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 15211 p.w.p. Wnoszący sprzeciw wskazał, że sporny znak ma postać formy przestrzennej składającej się z osiemnastu niepołączonych ze sobą kostek czekolady o podstawie w kształcie kwadratu o wymiarach 24 x 24 mm i ścianach bocznych zbliżonych kształtem do trapezu równoramiennego, ułożonych równo w trzech rzędach po sześć kostek, krawędź do krawędzi. Znak jest wykorzystywany przez uprawnioną spółkę w odniesieniu do czekolady sprzedawanej pod marką Schogetten. Jak ocenił uczestnik, w momencie dokonywania zakupu czekolady konsument nie widzi ucieleśnienia tego znaku, czyli przestrzennego układu kostek czekolady w opisanej kompozycji. Czekolada jest sprzedawana w opakowaniu, przez które nie widać w jaki sposób ułożone są jej kostki. Sporny znak towarowy nie ma też charakteru trwałego, bo nie występuje w podanej formie przestrzennej, ponieważ czekoladki nigdy nie są równo ułożone w zwarty sposób tzn. krawędź do krawędzi. W tej sytuacji, skoro znak nie jest dla konsumenta widoczny, to nie oddziaływa na niego i nie może być znakiem towarowym w rozumieniu przepisów p.w.p. Ponadto, jak podał uczestnik, znak uprawnionej spółki, który jest w istocie tabliczką czekolady, nie ma zdolności odróżniającej.