Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 listopada 2015 r., sygn. II SA/Sz 471/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska,, Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 listopada 2015 r. sprawy ze skargi Z. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty G. z dnia [...] numer [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącego Z. S. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] Z.S., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo A., wniósł o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...] nr rej. [...] za okres [...] w kwocie [...] zł brutto.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Starosta G., po rozpatrzeniu ww. wniosku, odmówił, na podstawie art.61a § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie przyznania Z.S. wynagrodzenia za dozór ww. pojazdu.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw prawnych do wydania decyzji załatwiającej wniesione żądanie,
a zatem zaistniała uzasadniona przyczyna odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego. Z ustaleń opartych na analizie wniosku i załączonych dokumentów wynika, że wskazany pojazd nie jest własnością Powiatu G. W stosunku do tego pojazdu nie występowano do sądu powszechnego o orzeczenie jego przepadku na rzecz Powiatu G., na podstawie art. 130a ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym w zw. z art. 6107 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, ani w oparciu o jakąkolwiek inną podstawę prawną. Z kolei w odniesieniu do pojazdu, co do którego nie zapadło prawomocne orzeczenie sądu o przepadku na rzecz Powiatu G., organ nie mógł zastosować art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r., poz.1619 ze zm.), zwanej dalej "u.p.e.a.", i w konsekwencji wydać postanowienia rozstrzygającego w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za dozór.