Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. II SA/Ol 864/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "[...]" Sp. j. w R. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "[...]’ Sp. j. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

"[...]" Sp. j. w R., reprezentowana przez radcę prawnego D. S., w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia "[...]", nr "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w E. z dnia "[...]" w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 48 000 zł z tytułu urządzania gier na automatach, poza kasynem gry, tj. na stacji paliw "[...]", ul. P. "[...]" w S., zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu tegoż wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w łonie Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak jego kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Mając powyższe na uwadze, wskazano, że ziściły się przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Powołano się przy tym na orzeczenia innych sądów administracyjnych odnośnie wniosku o wstrzymanie zaskarżonych decyzji.