Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. II SA/Ol 900/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]"r., Nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem gry 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz strony skarżącej spółki A kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 kwietnia 2015 r. Naczelnik Urzędu Celnego w "[...]" podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej jako: u.g.h.), wymierzył na "[...]" karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie "[...]" poza kasynem gry, tj. w punkcie gier "[...]". W uzasadnieniu podniesiono, że obecność wskazanego wyżej automatu w lokalu stwierdzona została w dniu 27 października 2014 r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. W celu ustalenia cech, charakteru i zasad działania dokonano szczegółowych oględzin przedmiotowego automatu. Podczas kontroli przeprowadzono eksperyment procesowy polegający na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na nim gier. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona także opinia biegłego sądowego z dnia 12 grudnia 2015 r., który stwierdził, że gry na automatach są grami rozgrywanymi z ograniczoną ingerencją ze strony grającego, mają charakter losowy - wynik każdej pojedynczej gry jest zależny od przypadku, po uruchomieniu gry o jej wyniku decyduje algorytm gry, zawierają element losowości a grający nie ma żadnego wpływu na końcowy wynik pojedynczej gry. W trakcie czynności procesowych zabezpieczono umowę dzierżawy powierzchni zawartą w dniu 3 października 2014 r. przez Spółką z "[...]", której przedmiotem była dzierżawa części lokalu w "[...]" oraz sposób rozliczeń z tytułu świadczenia tej usługi. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automat do gry będący przedmiotem niniejszego postępowania umożliwia prowadzenie gier, zawierających element losowości, a także rozpoczęcie nowej gry za punkty uzyskane tytułem wygranej w poprzedniej grze, spełniając tym samym definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.g.h. Zgodnie zaś z przepisami u.g.h. urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Tymczasem w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Wszystkie powyższe okoliczności w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat zasadności notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Ocenił, że regulacje zawarte w przepisach u.g.h. nie mają charakteru przepisów technicznych w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego i jako takie nie podlegały procedurze uprzedniej notyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 1 tej dyrektywy Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, organ uznał za dowiedzione, że Spółka urządzała we wskazanym lokalu gry na automacie, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.