Wyrok WSA w Kielcach z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. II SA/Ke 958/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 r. sprawy ze skargi P. J. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, w związku z zażaleniem P. J. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], wstrzymujące dalsze roboty budowlane związane z dokończeniem samowolnie prowadzonej przebudowy dachu oraz nadbudowy istniejącego budynku mieszkalnego, usytuowanego na działce nr ewid. [...] położonej w [...] oraz nakładające na A. i Z. S. obowiązek przedstawienia w terminie 30 dni licząc od dnia jego doręczenia: inwentaryzacji architektoniczno-budowlanej samowolnie wykonanej przebudowy dachu oraz nadbudowy ww. budynku, orzeczenia technicznego dotyczącego istniejącego stanu technicznego samowolnie wykonanych ww. robót budowlanych, umorzył postępowanie zażaleniowe.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, podjęte na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a., organ II instancji wskazał, że złożone przez P. J. zażalenie - w którym zarzucono, że przedmiotowa sprawa winna być rozstrzygana na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7.07.1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013r. poz. 1409 ze zm.), nie zaś w oparciu o art. 50 ust. 1 pkt 1 tej ustawy - jest niedopuszczalne. Zażalenie pochodzi bowiem od osoby, która nie posiada interesu prawnego w niniejszej sprawie dotyczącej samowolnie dokonanej przez A. i Z. S. samowolnej przebudowy dachu oraz nadbudowy poddasza ww. budynku mieszkalnego. Tym samym, stosownie do art. 28 K.p.a., właścicielka sąsiedniej działki nr ewid. [...] (od której przedmiotowy budynek jest oddalony o ok. 6 m) nie posiada przymiotu strony w tym postępowaniu. Z uwagi na swoje położenie obiekt ten nie powoduje bowiem naruszenia przepisów określonych w § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, dotyczących sytuowania budynku od granicy z sąsiednią działką budowlaną. Dotychczas zgromadzone akta sprawy zaprzeczają temu, jakoby rozbudowa budynku, jak twierdzi skarżąca w zażaleniu, spowodowała zmniejszenie odległości 6 m pomiędzy przedmiotowym budynkiem, a jej budynkiem usytuowanym bezpośrednio przy granicy działki. Odległości określone na planie sytuacyjnym przedłożonym przy piśmie P. J. z dnia 20.04.2015r. jednoznacznie wskazują, że odległość pomiędzy tymi budynkami wynosi 6,30 m - nawet w przypadku przyjęcia, iż dokonano rozbudowy budynku poprzez zabudowę tarasu od strony działki skarżącej, tj. o część wskazaną przez nią na planie (oznaczoną nr 2). Niezależnie od powyższego organ wskazał, że inwestorzy, stosując się do postanowienia z dnia [...], przedłożyli w dniu 12.06.2015r. żądaną dokumentację, tj. inwentaryzację budowlaną dotyczącą przebudowy dachu oraz nadbudowy części poddasza na budynku mieszkalnym na działce nr ewid. [...] w [...] oraz inwentaryzację budowlaną budynku mieszkalnego. Z opracowań tych wynika, że wykonano nadbudowę poddasza polegającą na podmurowaniu istniejących ścianek kolankowych o 0,60 m na niższej części budynku oraz zmianę dachu wielospadowego na dwuspadowy. Mając na względzie powyższe ustalenia Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał na brak podstaw do stwierdzenia negatywnego oddziaływania przedmiotowego budynku na sąsiednią nieruchomość P. J., bądź ograniczenia zabudowy na działce sąsiedniej. Uzasadniając to stanowisko podkreślono, że po wykonaniu nadbudowy i przebudowy funkcja budynku mieszkalnego pozostała niezmienna. Natomiast zainicjowanie przez P. J. niniejszego postępowania (wskutek złożonego zawiadomienia o samowoli budowlanej), jak również dopuszczenie jej do udziału w prowadzonym postępowaniu wyjaśniającym, nie czyni automatycznie z P. J. strony tego postępowania w rozumieniu art. 28 K.p.a. O przymiocie tym decyduje bowiem okoliczność, czy istnieje przepis prawa materialnego pozwalający zakwalifikować interes tej osoby, jako interes prawny.