Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. II SA/Go 645/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Jan Grzęda(spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant Asystent sędziego Marta Surmacz-Buszkiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 r. sprawy ze skargi H spółka z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry 1. Uchyla zaskarżoną decyzję w całości. 2. Zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 1537 zł (jeden tysiąc pięćset trzydzieści siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lipca 2015 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z [...] kwietnia 2015 r. W decyzji tej H Sp. z o.o. wymierzono karę pieniężną za urządzanie gier poza kasynem gry na automatach: [...] nr [...] oraz [...] nr [...]. Karę w łącznej wysokości 24.000 zł wymierzono na podstawie art. 90 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 3, art. 14 ust. 1, art. 89 ust 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2. art.90 ust 2, art. 91 ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm.).

Dnia [...] sierpnia 2013 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego ujawnili w barze "Q", znajdującym się na terenie przejścia granicznego automaty do gier o nazwach [...] nr [...] oraz [...] nr [...]. Ustalono, że firma "Q" Spółka Jawna wydzierżawił firmie H Sp. z o.o. powierzchnię. Wydzierżawiający - skarżąca spółka - ustawił tam wymienione wyżej automaty do gier. Urządzenia te zatrzymano, przeprowadzono ich oględziny i uzyskano ekspertyzę biegłego sądowego. W wyniku tych czynności Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził, że są to automaty do gier spełniające wymogi z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych i wymierzył skarżącej Spółce karę pieniężną.

W odwołaniu Spółka zarzuciła:

- naruszenie przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 ust 1 i 2 oraz art. 91 ustawy w związku z art. 6 ust. 1 i 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na bezpodstawnym wymierzeniu Skarżącemu kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem, mimo braku notyfikacji projektu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych wymaganego przez art. 8 ust. 1 oraz art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r., ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz. U. UE.L.98.204.37 ze zm.) i w konsekwencji zastosowanie przepisów technicznych, które wobec braku notyfikacji są bezskuteczne i nie mogą być podstawą wymierzania kar wobec jednostek w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r., a tym samym prowadzenie postępowania w sposób budzący wątpliwości strony tj. z naruszeniem art. 121 §1 i 2 Ordynacji podatkowej;