Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. III SA/Gl 2204/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. 1 2 3

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., reprezentowany przez radcę prawnego D. S., złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...]r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia [...] r. w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości [...]zł z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry. W opisanej skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej zwana P.p.s.a.). W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż nie budzi wątpliwości okoliczność, że decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu, a w sprawie nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Pełnomocnik podniósł, że wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w Służbie Celnej, co do charakteru gier na urządzeniu oraz różną praktykę organu pierwszej instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Ponadto wskazano, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Zaznaczono, że obecnie toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. Wskazano, że w związku z niebagatelną kwotą już uiszczoną przez Spółkę jest ona zmuszona podtrzymać wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż w przeciwnym razie groziłoby to utratą płynności finansowej, a w konsekwencji upadłością, której nie da się już odwrócić nawet w przypadku wygrania sporu i zwrotu wyegzekwowanych uprzednio środków. Podniesiono, że Spółka nie tylko ponosi duże straty finansowe, nie osiągając planowanych zysków wskutek zatrzymania urządzeń do gier przez urzędy celne, ale także uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie, kiedy dokonanie czynu z art. 107 Kodeksu karnego skarbowego nie jest udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem dodatkowo pogorszy sytuację Spółki. W związku z tym wskazano, że Spółka zasługuje na ochronę tymczasową do czasu rozstrzygnięcia przez sąd przedmiotowej sprawy. Powołano się przy tym na orzeczenia innych sądów administracyjnych odnośnie wniosku o wstrzymanie zaskarżonych decyzji.