Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. I SA/Bd 744/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 listopada 2015 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiąc marzec 2011 r. z tytułu sprzedaży samochodu osobowego przed pierwszą rejestracją na terytorium kraju oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w T. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiąc marzec 2011 r. z tytułu sprzedaży samochodu osobowego przed jego pierwszą rejestracją w kraju w wysokości [...] zł. Organ ustalił, że skarżąca prowadząc działalność gospodarczą, w dniu 1 marca 2011 r. przyjęła od T. F. do sprzedaży komisowej samochód marki Mercedes-Benz ML530 4MATIC, rok produkcji 2008, poj. silnika 3.498 cm3, nr nadwozia [...]. Następnie, w ramach zawartej umowy komisu, zgodnie z fakturą VAT-marża nr 1/03/11 z dnia 5 marca 2011 r. dokonała sprzedaży ww. pojazdu przed jego pierwszą rejestracją w kraju. Nabywca pojazdu, pierwszej jego rejestracji w kraju dokonał 8 marca 2011 r. pojazd został zarejestrowany jako samochód ciężarowy. W oparciu o zebrany materiał dowodowy organ uznał, że skarżąca jako komisant jest podatnikiem podatku akcyzowego, a przedmiotowy pojazd należy do kategorii pojazdów zasadniczo przeznaczonych do przewozu osób, a zatem podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jednocześnie organ ustalił, że skarżąca nie wywiązywała się z ustawowego obowiązku podatkowego ciążącego na niej w związku z dokonaną sprzedażą ww. samochodu, przed pierwszą rejestracją na terenie kraju.

W złożonym odwołaniu, skarżąca zarzuciła naruszenie art. 121 ustawy z dnia

29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p."), poprzez dokonanie jednostronnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego i nieuwzględnienie słusznego interesu strony, niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności występujących w sprawie oraz nierozpatrzenie całego materiału dowodowego, jak również poprzez rozstrzygnięcie na niekorzyść strony wszelkich wątpliwości czy też niejasności, jakie występują w niniejszej sprawie, co jest niezgodne z zasadą prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. Mając na uwadze powyższe, strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania.