Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. II SA/Bd 698/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Brzezińska Sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy) na rzecz adwokata M. W. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta I., decyzją z dnia [...] marca 2015 r., na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 16, art. 54 ust. 1 i 2, art. 56 pkt 2, art. 61 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015r., poz. 163), zwanej dalej: "u.p.s.", § 8 rozrządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. z 2012r. poz. 964) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "k.p.a.", skierował skarżącą S. W. do Domu Pomocy Społecznej w P. przeznaczonego dla osób przewlekle somatycznie chorych.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia stwierdzono, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, nie mogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej.

Z dokumentacji zebranej przez pracownika socjalnego tut. Ośrodka wynika, że ze względu na stan zdrowia skarżąca jest obecnie niezdolna do samodzielnej egzystencji i wymaga opieki, której w miejscu zamieszkania nie można w pełni zabezpieczyć.