Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 listopada 2015 r., sygn. I SA/Bd 818/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Mirella Łent Sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Protokolant: Referent- stażysta Katarzyna Gołda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2015 r. sprawy ze skargi E.O. Sp. z o. o. w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Wójt Gminy C. określił stronie zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości za 2013 rok od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, położonych w obrębie ewidencyjnym M. G., T. i Z. o łącznej powierzchni [...] m2 na kwotę [...] zł. Organ stwierdził, że spółka jako posiadacz zależny gruntów będących w zarządzie Nadleśnictwa T. jest podatnikiem podatku od nieruchomości.

W złożonym odwołaniu skarżąca zarzuciła wydanej decyzji naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 95 poz. 613 ze zm., dalej: "u.p.o.l.") poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że w zaistniałym stanie faktycznym spółka jest posiadaczem nieruchomości; błąd w ustaleniach faktycznych, przejawiający się w postaci przyjęcia, że spółka użytkuje grunt w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej; błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że mamy do czynienia z gruntami, a nie lasami w rozumieniu u.p.o.l.; naruszenie art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p.") poprzez bezpodstawne przyjęcie ustaleń innego organu w innym postępowaniu i wykorzystanie ich do wydania zaskarżonej decyzji, w szczególności poprzez przyjęcie za ustalone faktu posiadania zależnego nieruchomości spółki; naruszenie art. 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 1a pkt 3 u.p.o.l. poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie; oraz naruszenie art. 2 ust. 2 w zw. z art. 1a pkt 3 u.p.o.l. poprzez jego niezastosowanie. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy.