Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 października 2015 r., sygn. I SAB/Wr 16/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2015 r. przy udziale ---- sprawy ze skargi A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. w przedmiocie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za marzec 2013 r. I. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, II. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do dokonania czynności.

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania była skarga A sp. z o.o. z siedzibą w L. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za marzec 2013 r.

Sprawa, której dotyczy skarga była już przedmiotem sądowej kontroli zarówno przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, jak i przez Naczelny Sąd Administracyjny, który wyrok Sądu pierwszej instancji uchylił do ponownego rozpoznania.

Na obecnym etapie, całokształt okoliczności faktycznych sprawy, przy uwzględnieniu stanowiska jakie w sprawie wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17.03.2015 r. (sygn. akt I FSK 583/14) oraz przy uwzględnieniu okoliczności jakie zaszły po wydaniu tego wyroku przedstawia się następująco:

W dniu 05.04.2013 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: Naczelnik US, organ podatkowy) w L. wpłynął wniosek skarżącej o zwrot na rachunek bankowy w terminie 25 dni kwoty 218.325 zł, stanowiącej różnicę pomiędzy naliczonym a należnym podatkiem od towarów i usług. Spółka dołączyła do wniosku deklarację VAT-7 za marzec 2013 r., w której wykazała powyższą kwotę zwrotu.

W odpowiedzi na wniosek, organ podatkowy wezwał skarżącą do przedłożenia dokumentów podatkowych za marzec 2013 r. w celu przeprowadzenia czynności sprawdzających, o których mowa w art. 272 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.: dalej - "O.p."). Z ustaleń faktycznych wynikało, że spółka nabywała od kontrahentów krajowych granulat złota i srebra, opodatkowany 23% stawką podatku VAT, a następnie dokonywała jego wewnątrzwspólnotowej dostawy do czeskiego kontrahenta (B) opodatkowanej 0% stawką VAT. Taki przebieg transakcji wiązał się z wykazanym w deklaracji za marzec 2013 r. zwrotem nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do bezpośredniego zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 218.325 zł.