Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 października 2015 r., sygn. II SA/Wr 462/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi B.K. i Z.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia obejmującego budowę stacji bazowej telefonii komórkowej oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Prezydent W. na podstawie art. 50 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz art. 104 kpa ustalił na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. lokalizację inwestycji celu publicznego dla zamierzenia obejmującego budowę stacji bazowej telefonii komórkowej sieci P. nr [...] wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, przewidzianej do realizacji we W. przy ul. [...] na działce nr 14/1, obręb W..

W decyzji tej organ I instancji określił dane techniczne stacji bazowej, obejmującej budowę wieży rurowej o wysokości ok. 27 m n.p.t., instalację 3 anten sektorowych AS02 ukierunkowanych na azymuty: 0°, 120°, 240°, wysokość zainstalowania: ok. 26,3 m n.p.t. (środek geometryczny anten), pasmo nadawania każdej anteny: 2000 MHz, tilt: 0°-10°, moc promieniowana każdej anteny EIRP = 1489,4 W, 5 anten parabolicznych linii radiowych: RL1, RL2, RL3, RL4, RL5, skierowanych na azymuty: 108°, 136°, 158°, 180°, 205°, wysokość zainstalowania: 25,0 m n.p.t., posadowienie szaf technicznych na gruncie. W zakresie ustaleń dotyczących ochrony środowiska i zdrowia ludzi organ przyjął, że planowana inwestycja nie należy do przedsięwzięć, o których mowa w art. 59 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) i nie znajduje się w katalogu zawartym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. Nr 257, poz. 2573 z późn. zm.). W zakresie wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich organ, wskazując przez analogię art. 144 Kodeksu cywilnego, organ przyjął, że inwestor powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych, w tym od działań polegających na pozbawieniu kogokolwiek dostępu do drogi publicznej. Określając warunki ochrony przed uciążliwościami powodowanymi przez zakłócenia elektryczne i promieniowanie organ I instancji ustalił, że planowana inwestycja nie może emitować pól elektromagnetycznych wyższych niż określone w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz.U. Nr 192, poz. 1883).