Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 października 2015 r., sygn. I SA/Wa 118/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie WSA Emilia Lewandowska WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2015 r. sprawy ze skarg J.S. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] i z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego i specjalnego zasiłku celowego 1. oddala skargi; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata L. D., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę [...] ([...]) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę [...] ([...]) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę [...] ([...]) złotych.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania J. S. od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] października 2014 r. odmawiającej przyznania pomocy w formie zasiłku celowego w wysokości [...] zł na zakup leków i szczepionki oraz bonów towarowych na artykuły spożywcze i chemiczne, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu wyjaśnił, że w dniu [...] września 2014 r. J.S. złożył wniosek o przyznanie pomocy finansowej w wysokości [...] zł na zakup leków i szczepionki oraz bonów towarowych na artykuły spożywcze i chemiczne. W dniu 18 września 2013 r. zaktualizowano wywiad środowiskowy i ustalono, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, otrzymuje emeryturę w wysokości [...] zł, zasiłek w wysokości [...] zł., płaci alimenty na syna Jacka w wysokości [...] zł, jego emerytura zmniejszona jest z powodu egzekucji administracyjnej w wysokości [...] zł. Dochód wnioskodawcy przekracza kryterium dochodowe wynoszące [...] zł uprawniające do uzyskania pomocy społecznej w trybie art. 39 ust. 1 i 2 ustawy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wskazało, że w świetle zgormadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że w badanym okresie nie wystąpiły w sprawie okoliczności przewidziane w art. 40 ust. 1 ustawy, które uzasadniałyby przyznanie wnioskodawcy zasiłku celowego uniezależnionego od wielkości uzyskanego dochodu. Kolegium podzieliło również stanowisko organu pierwszej instancji, że w sprawie nie zachodzą szczególne okoliczności, które uzasadniały by przyznanie skarżącemu wnioskowane świadczenia w formie zasiłku celowego specjalnego, o którym mowa w art. 41 pkt 1 ustawy. Wyjaśnił, że choć użyty w tym przepisie zwrot "szczególne przypadki" jest pojęciem nieostrym, to nie ulega wątpliwości, że należy przez nie rozumieć przypadki wyraźnie odbiegające od typowych sytuacji osób kwalifikujących się do otrzymania pomocy społecznej przy spełnieniu kryterium dochodowego, które ponad wszelką wątpliwość, bez konieczności wnikliwych zabiegów interpretacyjnych istniejącego stanu rzeczy, pozwala stwierdzić, że tak dotkliwe w skutkach lub tak daleko ingerujące w plany życiowe zdarzenia nie należą do zdarzeń codziennych. Kolegium stwierdziło, że skoro w rozpoznawanej sprawie, nie wystąpił żaden szczególnie uzasadniony przypadek w rozumieniu art. 41 pkt 1 ustawy, to rozstrzygniecie organu pierwszej instancji uznać należy za prawidłowe.