Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 października 2015 r., sygn. III SA/Wa 3595/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (sprawozdawca), sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2015 r. sprawy ze skargi A. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za I, II, III, IV kwartał 2009 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz A. S.A. z siedzibą w W. kwotę 3309 zł (słownie: trzy tysiące trzysta dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił Skarżącej ("Spółce") - A. S.A. z siedzibą w W., wysokość zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za I, II, III, IV kwartał 2009 r.

Organ pierwszej instancji, w oparciu o ustalenia dokonane w toku przeprowadzonych czynności kontrolnych, stwierdził, że Spółka w 2009 r. w ewidencji VAT ujęła wydatki za usługi prawnicze, poniesione w związku z toczącymi się sprawami sądowymi, bieżącą obsługą prawną, zwrotem kosztów podróży, zwrotem kosztów procesu, opłatami sądowymi itp. Powyższe wydatki zostały poniesione na obsługę prawną konkretnych osób fizycznych - pracowników i współpracowników Spółki. W toku przeprowadzonej kontroli nie stwierdzono natomiast nieprawidłowości po stronie podatku należnego.

Dyrektor UKS uznał, że ze względu na związek opisanych wydatków z konkretnymi osobami fizycznymi oraz ponoszenie ich w całości przez Spółkę, w oparciu o 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - dalej "u.p.t.u.", podatek naliczony, zawarty w dokumentach potwierdzających sporne wydatki, nie podlega odliczeniu od kwoty podatku należnego. Za błędną uznano argumentację Spółki, iż nabycie usług prawniczych na rzecz swoich pracowników, w związku z zapewnieniem im ochrony prawnej wiążącej się z charakterem ich pracy, wykazuje jasny i bezpośredni związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.