Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 października 2015 r., sygn. I SA/Po 254/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Protokolant ref. staż. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi [...] w Poznaniu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy S. określił W. Sp. z o.o. [...] w P. (dalej zwanej spółką lub skarżącą) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ podatkowy I instancji wskazał, że przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, że skarżąca w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. pozostawała właścicielem zabudowanych nieruchomości położonych na terenie gminy S., od których to należny był podatek od nieruchomości w wysokości wynikającej z wydanej przez organ decyzji.

Wskazano przy tym, że spółka złożyła w terminie deklaracje na podatek od nieruchomości za 2011 r. oraz dokonała zapłaty wynikającego z niej zobowiązania podatkowego w kwocie [...] zł. Jednak w 2012 r. skarżąca złożyła korektę pierwotnej deklaracji umniejszając wartość budowli począwszy od miesiąca lutego 2011 roku. Następnie pismem z dnia [...] grudnia 2012 r. skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości wraz z korektą deklaracji podatkowej. W uzasadnieniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty stwierdzono, że spółka w 2011 r. zgłosiła do opodatkowania budowle o łącznej wartości [...] zł - które jej zdaniem nie spełniają definicji obiektu budowlanego i z tego względu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Do wniosku skarżąca dołączyła opinie rzeczoznawców, w stosunku do których to Burmistrz Miasta i Gminy S. wskazał, że nie można przypisać im waloru dowodu z opinii biegłego, bowiem opinie sporządzone na zlecenie strony należy traktować jedynie jako wyjaśnienie stanowiące poparcie stanowiska skarżącej.