Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 października 2015 r., sygn. I SA/Po 1143/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Protokolant ref. staż. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi [...] w Poznaniu na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego X. umorzył w całości postępowanie z wniosku C. Sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej zwanej spółką lub skarżącą) o umorzenie prowadzonego wobec spółki postępowania egzekucyjnego oraz o uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych z uwagi na bezprzedmiotowość postępowania.

Jak wynika z akt sprawy, w dniu [...] grudnia 2014 r. do organu I instancji wpłynął wniosek skarżącej o umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 pkt 2, w związku z § 3 i § 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym ze względu na przedawnienie zobowiązania podatkowego oraz o uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych.

W uzasadnieniu wniosku spółka podniosła, iż uchylenie przez organ odwoławczy pierwotnych, nieostatecznych decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług, w oparciu o które to orzeczenia wystawiono wobec niej tytuły wykonawcze, spowodowało, że nadany im rygor natychmiastowej wykonalności stracił rację bytu ex tunc, co sprawiło, że również egzekucja prowadzona wobec skarżącej stała się egzekucją prowadzoną niezgodnie z prawem w rozumieniu art. 64c § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w związku z czym można uznać, iż prowadzona egzekucja była nieważna. Spółka podniosła przy tym, że gdyby kolejne decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. "odpowiadały" treściowo poprzednio uchylonym decyzjom to był i tak okres, gdy w obrocie prawnym nie było żadnej decyzji. W oparciu o powyższe skarżąca wywodzi, że wszelkie czynności egzekucyjne oraz zastosowane środki egzekucyjne w stosunku do spółki, w związku z wydaniem przez Dyrektora UKS uchylonych (pierwszych) decyzji, należy uznać za niebyłe. Zastrzeżono przy tym, że ponieważ skarżącej nie zwrócono żadnych pobranych od niej kwot, należy dojść do wniosku, że ewentualna późniejsza egzekucja, prowadzona w związku z wydaniem "drugich" decyzji Dyrektora UKS, nie doprowadziła do zastosowania środków egzekucyjnych, skoro majątek spółki został "wyegzekwowany" w ramach egzekucji prowadzonej na podstawie uchylonych ("pierwszych") decyzji organu kontroli skarbowej. Tym samym w ocenie skarżącej nie mogło dojść do przerwania biegu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej, ani w ramach egzekucji prowadzonej w związku z wydaniem "pierwszych" (uchylonych) decyzji Dyrektora UKS, ani też w związku z wydaniem "drugich" (utrzymanych w mocy) decyzji wskazanego organu.