Postanowienie WSA w Opolu z dnia 26 października 2015 r., sygn. II SA/Op 396/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 26 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A Sp. z o.o. z siedzibą w [...] o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 30 czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

A Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej: Spółka), reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 30 czerwca 2015 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Opolu z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], w przedmiocie wymierzenia skarżącej Spółce kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.

W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie przez Sąd wykonania zaskarżonej decyzji, na zasadzie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu wniosku Spółka wskazała, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Podała, że na dzień 13 kwietnia 2015 r. zapłaciła kary pieniężne w łącznej wysokości 5.079683,76 zł, a obecnie toczy się wobec niej szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. W związku niebagatelną kwotą uiszczoną już przez Spółkę, grozi jej utrata płynności finansowej, a w konsekwencji upadłość, czyli sytuacja, której nie da się odwrócić nawet w przypadku wygrania sporu i zwrotu na rzecz skarżącej wyegzekwowanego wcześniej świadczenia. Poza tym, Spółka obecnie ponosi duże straty finansowe, nie tylko nie osiągając planowanych zysków z powodu zatrzymania przedmiotowych urządzeń przez Urzędy Celne. Uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie postępowania, kiedy dokonanie czynu z art. 107 K.k.s. nie zostało udowodnione żadnym prawomocnym wyrokiem, dodatkowo pogorszy sytuację finansową Spółki i będzie niewspółmierne do zaistniałych okoliczności. Ponadto Spółka stwierdziła, że ocena przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. powinna uwzględniać nie tylko szkodę grożącą samemu skarżącemu, ale również każdą inna szkodę, w tym także grożącą Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar w razie przegranych procesów sądowych. Na poparcie wniosku skarżąca powołała orzeczenia sądowoadministracyjne wstrzymujące wykonanie zaskarżonych decyzji oraz przedłożyła oświadczenia Prezesa Spółki w przedmiocie wysokości kar uiszczonych w latach 2012-2015 wraz z ich lista kasową oraz rachunek zysków i strat za rok 2013.