Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 października 2015 r., sygn. I SA/Ol 617/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca) Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2015r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2009r. do czerwca 2010r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Ol 617/15

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił P. S. (dalej jako "strona", "skarżący"), za poszczególne miesiące od lutego 2009 r. do maja 2010 r., zobowiązanie w podatku od towarów i usług w wysokości 0 zł, nadwyżkę w podatku naliczonym nad należnym w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń i lipiec 2009 r. oraz czerwiec 2010 r. w wysokości 0 zł oraz podatek do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz.535 ze zm.), dalej jako "ustawa VAT", w kwotach wskazanych w sentencji decyzji.

Organ ustalił, że w ramach działalności gospodarczej, zarejestrowanej pod nazwą A, strona w 2009 r. i w okresie styczeń - czerwiec 2010 r. wystawiła łącznie 17 faktur dla B. na łączną kwotę brutto 611.128 zł oraz 4 faktury na rzecz C. na łączną kwotę brutto 33.032 zł. Jako przedmiot sprzedaży na ww. fakturach figurowały: "usługa sportowo-reklamowa", "usługa reklamowa", "usługi trenerskie", "prowadzenie zajęć sportowych piłka siatkowa 24-27 listopada 2008".

Zdaniem organu I instancji, strona błędnie zaliczyła uzyskane w 2009 r. i w miesiącach styczeń - czerwiec 2010 r. przychody z tytułu świadczenia usług sportowo - reklamowych oraz trenerskich na podstawie umów z B . oraz C. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej jako "u.p.d.o.f.". Organ ustalił, że skarżący uzyskał przychód z uprawiania sportu, zaliczany do przychodów z osobiście wykonywanej działalności, określony w art. 10 ust.1 pkt 2 i art.13 pkt 2 u.p.d.o.f. W konsekwencji powyższego, mając na względzie art. 15 ust.1 oraz ust.3 pkt 1 i 3 ustawy VAT, organ uznał, że strona nie jest podatnikiem VAT, a zatem nie była uprawniona do wystawiania faktur VAT na rzecz Klubu. Stosownie więc do art.108 ust.1 ustawy VAT orzekł, że strona ma obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług wynikającego z wystawionych faktur VAT. Organ zakwestionował także prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w kontrolowanym zakresie. Stwierdził, że skoro strona nie była podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, to w ogóle nie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ww. ustawy.