Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 października 2015 r., sygn. II SA/Ol 871/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant referent Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2015 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]",nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier bez wymaganego zezwolenia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki kwotę 3791 zł (słownie: trzy tysiące siedemset dziewięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w "[...]" decyzją z dnia 24 marca 2014 r., działając na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm.) dalej jako: u.g.h., po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, wymierzył ""[...]" (dalej jako: Spółka, skarżąca) karę pieniężną w wysokości "[...]" zł, z tytułu urządzania w grudniu 2013 r., bez wymaganego zezwolenia, gier hazardowych na 6 automatach, zlokalizowanych na obszarze właściwości tego organu.

W motywach uzasadnienia organ wskazał, że decyzją z dnia 27 stycznia 2009 r. (nr "[...]" ) Dyrektor Izby Skarbowej w "[...]" udzielił Spółce, na okres 6 lat, zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa "[...]" , w określonych punktach gier. Zezwolenie to zostało jednak cofnięte w całości decyzją Dyrektora Izby Celnej w "[...]" z dnia 28 lutego 2011 r. (nr "[...]" ) doręczoną stronie w dniu 3 marca 2011 r. W ocenie organu pierwszej instancji, w świetle art. 239a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) dalej jako: O.p., cofnięcie przez właściwy organ zezwolenia na urządzanie gier hazardowych jest równoważne w skutkach z nieposiadaniem przez dany podmiot wymaganego przepisami ustawy o grach hazardowych zezwolenia na prowadzenie takiej działalności, od chwili doręczenia takiej decyzji, choćby decyzja ta była jeszcze nieostateczna. Stwierdzono, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności z przesłanych przez Spółkę: miesięcznych informacji o osiągniętych przychodach z gier na automatach o niskich wygranych w grudniu 2013 r. oraz deklaracji podatku od gier (POG-4) za grudzień 2013 r. wynika, że Spółka, pomimo skutecznego cofnięcia jej zezwolenia, urządzała gry na 6 automatach, zlokalizowanych na terenie właściwości miejscowej organu pierwszej instancji. W tych okolicznościach uznano, że zrealizowana została dyspozycja art. 89 ust. 1 u.g.h., czego skutkiem było wymierzenie Spółce kary pieniężnej w wysokości 100% przychodu uzyskanego z urządzanych w tym czasie gier.