Wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 października 2015 r., sygn. II SA/Lu 169/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca) Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 października 2015 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skierowania do Ośrodka Wsparcia dla Osób Bezdomnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 12 stycznia 2015 r., po rozpatrzeniu odwołania A. C. od decyzji z dnia 27 października 2014 r. Nr [...] wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta L., odmawiającej skierowania A. C. do ośrodka wsparcia dla osób bezdomnych na kolejny okres pobytu - utrzymało tę decyzję w mocy.

W uzasadnieniu swej decyzji Kolegium szeroko przedstawiło stan faktyczny, który stanowił podstawą do wydania decyzji Prezydenta Miasta L.. Organ pierwszej instancji, jak wskazało Kolegium, podkreślił, że strona miała kilkukrotnie przyznawaną pomoc w formie nieodpłatnego pobytu w Ośrodka Wsparcia dla Osób Bezdomnych w L. przy ul. [...] (dalej także: "Ośrodek"), udzielaną odrębnymi decyzjami na czas określony, łącznie od 13 kwietnia 2010 r. do 30 września 2014 r. Zdaniem organu, pobyt w takim ośrodku winien mieć charakter pomocy tymczasowej, a zatem obowiązkiem świadczeniobiorcy było podjęcie aktywnych działań w celu usamodzielnienia się oraz wykorzystania służących temu ofert szkoleń i kursów organizowanych przez organy pomocy społecznej. Wnioskodawca w początkowej fazie przebywania w Ośrodku wykazywał pewną aktywność, która wraz z okresem przebywania w tej placówce spadała. Skorzystał on przy tym jedynie z niewielkiej części zaproponowanego mu wsparcia. Nie czynił również starań mających na celu podjęcie zatrudnienia. Powyższe, w ocenie organu, świadczy o tym, że nie wykorzystuje swoich umiejętności i kwalifikacji w celu poprawy swojej sytuacji, co uzasadniało wydanie decyzji odmownej w niniejszej sprawie.