Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 6 października 2015 r., sygn. III SA/Kr 1118/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu w dniu 6 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w W na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 15 czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry postanawia: 1. odmówić zawieszenia postępowania; 2. odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Uzasadnienie punktu 2 sentencji postanowienia.

Pismem z dnia 17 lipca 2015 r. A Sp. z o.o. z siedzibą w W wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ze skargą na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 15 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

Strona skarżąca zażądała w skardze wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji uzasadniając swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności faktem braku jednolitego stanowiska Służby Celnej, co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. W ocenie strony skarżącej, wykonanie tej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Strona wyjaśniła, że wobec niej toczy się wiele postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, a i dotychczas na dzień 26 czerwca 2015 r. spółka zapłaciła kary pieniężne w wysokości 5.079.683,76 zł. Zdaniem strony skarżącej wykonanie spornej decyzji grozi utratą płynności finansowej przez spółkę, co skutkuje groźbą upadłości spółki, czyli sytuacją nieodwracalną. Autor rozpatrywanego wniosku zauważył, że strona ponosi duże straty nie tylko nie osiągając planowanych zysków z uwagi na zatrzymanie automatów do gry przez organy celne, ale także ponosząc straty finansowe płacą kary. Zatem uiszczenie kary orzeczonej sporną decyzją "dodatkowo pogorszy sytuację finansową spółki i będzie niewspółmierne do zaistniałych okoliczności". Zaznaczono, że uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie, kiedy dokonanie czynu z art. 107 Kodeksu karnego skarbowego nie zostało udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem, dodatkowo pogorszy sytuację Spółki. W związku z tym spółka zasługuje na ochronę tymczasową do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny w sprawie przepisów będących podstawą wymierzenia jej kary pieniężnej. Zauważono także, że szkoda, o jakiej mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz.270 ze zmianami, zwanej dalej "P.p.s.a."), to nie tylko szkoda grożąca skarżącemu, ale także Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar w razie przegrania sporu w Trybunale Konstytucyjnym. Strona skarżąca przedstawiła również szereg orzeczeń sądów administracyjnych, którymi wstrzymano wykonanie podobnych decyzji oraz przykłady wyroków sądów administracyjnych, uwzględniających skargi w podobnych sprawach.