Wyrok WSA w Kielcach z dnia 6 października 2015 r., sygn. II SA/Ke 698/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędzia WSA Jacek Kuza, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2015 r. sprawy ze skargi G. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie kary porządkowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z [...] znak: [...], po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z [...] w przedmiocie nałożenia, w związku z bezzasadnym brakiem odpowiedzi na wezwanie, kary porządkowej w wysokości 600 zł, na podstawie art. 220 § 2, art. 233 § 1 pkt 1, w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zmianami) dalej "O.p.", utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że pismem z 17 marca 2015 r. Naczelnik Urzędu Celnego wezwał G.G. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie pięciu dni od dnia doręczenia wezwania. Wyznaczony termin upłynął 25 marca 2015 r. W pouczeniu wezwania podano m.in., że strona, która mimo prawidłowego wezwania bezzasadnie odmówiła złożenia wyjaśnień, może zostać ukarana karą porządkową do 2.800 zł. Strona pomimo prawidłowego doręczenia nie wskazała osób, które dokonały instalacji automatów do gier, osób, które wykonywały czynności związane z obsługą automatów do gier, jak również nie podała uzasadnionej przyczyny braku ich złożenia. W konsekwencji Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził, że bezzasadnie odmówiła ona złożenia wyjaśnień i zaskarżonym postanowieniem wymierzył karę w jej dolnych granicach - 600 zł, argumentując że strona pierwszy raz w tym postępowaniu bezzasadnie odmówiła złożenia pisemnych wyjaśnień.

Rozpatrując odwołanie od powyższej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że przedstawione wyżej okoliczności wskazują na to, że Naczelnik Urzędu Celnego był w pełni uprawniony do nałożenia kary porządkowej na stronę w związku z niewykonaniem przez nią obowiązku wskazanego w wezwaniu z 17 marca 2015 r. Odnosząc się do zarzutów odwołania organ stwierdził, że postępowanie podatkowe jest odrębnym postępowaniem od postępowania w sprawie o przestępstwo, czy wykroczenie skarbowe. Oba te postępowania są niezależnie prowadzone w oparciu o inne przepisy prawa, w związku z czym chybione jest twierdzenie jakoby niewypełnienie obowiązku nałożonego wezwaniem organu podatkowego, w toku postępowania podatkowego stanowiło prawo do obrony w postępowaniu przygotowawczym. Ponadto błędne jest stwierdzenie, iż nałożenie kary porządkowej na stronę stanowiło podwójną karalność wobec tej samej osoby za ten sam czyn, bowiem kara porządkowa służy do dyscyplinowania uczestników postępowania w tym strony w związku z niewykonaniem obowiązków na nich nałożonych w toku postępowania podatkowego i tym samym nie stanowi rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty. Nie jest zatem "karą za ten sam czyn". Nie została ona bowiem nałożona w związku z urządzaniem gier na automatach poza kasynem gry lecz w związku z niewykonaniem obowiązku nałożonego wezwaniem. Ponadto kumulacja odpowiedzialności administracyjnej oraz odpowiedzialności za wykroczenie czy przestępstwo skarbowe mogłaby hipotetycznie zajść dopiero wówczas, gdy ta sama osoba zostałaby ukarana w sposób ostateczny za ten sam czyn, zarówno w wyniku nałożenia na nią kary w drodze decyzji na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych jak i w wyniku prawomocnego wyroku skazującego w związku z popełnieniem czynu zabronionego z art. 107 § 1 lub 107§ 4 ustawy Kodeks karny skarbowy. W zaistniałym stanie faktycznym strona nie została skazana prawomocnym wyrokiem za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry tj. za popełnienie czynu zabronionego.