Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 października 2015 r., sygn. II SA/Bd 823/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Anna Klotz sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant asystent sędziego Jacek Grzegorzewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2015 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia ... 2015r. nr ... Kierownik GOPS w C., z upoważnienia Wójta Gminy C., na podstawie art. 3, art. 4, art. 8, art. 12 ust. 1, art. 17 pkt 5, art. 39, art. 41, art. 98, art. 106 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015 r., poz. 163) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 2012r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, odmówił S. K. przyznania pomocy w formie 500 kg węgla orzech, 1 pary obuwia zimowego, 1 pary obuwia letniego, 200zł na spłatę zadłużenia.

W uzasadnieniu organ wskazał, że ... i ... kwietnia 2-15r. wpłynęły wnioski S. K. o przyznanie pomocy w formie 500 kg węgla orzech, 1 pary obuwia zimowego i letniego oraz 200 zł na spłatę pożyczki. Podczas rodzinnego wywiadu środowiskowego organ ustalił, że wnioskodawca jest osoba samotnie gospodarującą, nie posiada osób zobowiązanych do pomocy, jest osoba niepełnosprawną w stopniu znacznym na stałe, ponosi koszty związane z utrzymaniem mieszkania tj. energia elektryczna ok. 40,00 zł oraz zakup leków 58,00 zł miesięcznie. Źródło utrzymania wnioskodawcy stanowi renta rolnicza w wysokości 859,11 zł oraz dodatek pielęgnacyjny w wysokości 208,17 zł.

Organ stwierdził, że dochód wnioskodawcy przekracza ustawowe kryterium dochodowe 542 zł w związku z czym zasiłek celowy nie może zostać przyznany. Dodał, że zgodnie z art. 8 ust. 3 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej zajęcia komornicze nie podlegają odliczeniu od dochodu, a jedynie kwota alimentów świadczona na rzecz innych osób. Ponadto organ wskazał, że ustawodawca w katalogu potrzeb życiowych na jakie może być przyznany zasiłek, w art. 39 ustawy, nie wymienia możliwości przyznania zasiłku celowego na spłatę pożyczki. Organ rozważył także możliwość udzielenia wnioskodawcy pomocy na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy, który mówi o uzasadnionych przypadkach pomocy osobie niespełniającej kryterium dochodowego. Uznał jednak, że analiza sytuacji życiowej wnioskodawcy wskazuje, że nie zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające potrzebę pomocy w formie specjalnego zasiłku celowego. S. K. nie ponosi i nie wskazuje ponoszenia wysokich kosztów leczenia, utrzymania, opłat na energię, ani innych okoliczności, które wskazywałyby na trudną sytuację finansową. Ponadto wnioskodawca znaczną część kosztów przeznacza na niekończącą się korespondencję z urzędami i instytucjami, oraz wydatki z tym związane, co świadczy o marnotrawieniu własnych zasobów finansowych. Powyższe pozwala na podstawie art. 11 ust. 1 stwierdzić, że wnioskodawca gospodaruje zasobami finansowymi lekkomyślnie i nieoszczędnie, co pozwala na odmówienie mu pomocy. Nadto decyzją z ... 2015 r. wnioskodawca otrzymał pomoc w postaci 500 kg węgla orzech.