Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 września 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2964/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, , Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Protokolant specjalista Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2015 r. sprawy ze skargi A.K.-W. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] września 2014 r. znak: [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej skargę oddala

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2014 r., znak [...] Główny Inspektor Sanitarny, po rozpatrzeniu odwołania A. K., utrzymał w mocy decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r,. znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u A. K. choroby zawodowej, wymienionej pod poz. 15.3 obowiązującego wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1367).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że z karty oceny narażenia zawodowego wynika, iż A. K. - W. pracowała w charakterze nauczyciela matematyki przez 36 lat, w warunkach stwarzających ryzyko powstania przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat.

Przeprowadzona w Poradni Laryngologiczno-Foniatrycznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Z. kompleksowa diagnostyka foniatryczna w związku z podejrzeniem choroby zawodowej narządu głosu nie wykazała zmian organicznych w zakresie krtani, uznanych za typowe dla następstw nadmiernego wysiłku głosowego w postaci guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych oraz niedowładu mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią, które dają podstawę do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu. W opinii ośrodka WOMP w Z. wskazano, że stwierdzone u pacjentki w badaniu foniatrycznym częściowe zanikowe przewlekłe zapalenie gardła oraz dysfonia hiperfunkcjonalna nie figurują w wykazie chorób zawodowych, a zatem nie mogą być uznane za chorobę zawodową. Pomimo, iż badana pracowała przez wiele lat jako nauczyciel w narażeniu na wysiłek głosowy, nie stwierdzono u niej podstawy do rozpoznania choroby zawodowej z pkt 15.3 wykazu.