Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 2 września 2015 r., sygn. II SA/Ol 844/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 września 2015 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gry na automacie poza kasynem gry na skutek wniosku Spółki A. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" o wymierzeniu Spółce A. (dalej zwanej Spółką) kary pieniężnej w wysokości "[...]" zł. z tytułu urządzania gier na dwóch automatach poza kasynem gry.

W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie Spółka zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu tego wniosku podkreśliła, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa, o czym świadczą podniesione w skardze zarzuty oraz liczne orzeczenia sądowe wydane w podobnych sprawach. Uznała, że za wstrzymaniem wykonania tej decyzji przemawia także brak jednolitego stanowiska organów co do charakteru gier na urządzeniu oraz różna praktyka organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Ponadto wskazała, że na dzień 13 kwietnia 2015 r. zapłaciła kary pieniężne w łącznej wysokości 5.079.683,76 zł., na co przedłożyła stosowne oświadczenie Prezesa Zarządu Spółki. Zaznaczyła, że obecnie wobec Spółki toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. Oceniła, że okoliczności te wskazują, że w sytuacji nieuwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, Spółce grozi utrata płynności finansowej, a w konsekwencji upadłość, której nie da się już odwrócić nawet w przypadku wygrania sporu i zwrotu wyegzekwowanych uprzednio środków. Ponadto podała, że obecnie Spółka ponosi duże straty, gdyż na skutek zatrzymania przez organy celne automatów do gier, nie osiąga planowanych zysków. Wywiodła, że uiszczenie kary pieniężnej na obecnym etapie postępowania, kiedy dokonanie czynu z art. 107 k.k.s. nie zostało udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem, dodatkowo pogorszy sytuację finansową Spółki i będzie niewspółmierne do zaistniałych okoliczności. W związku z powyższą argumentacją Spółka uznała, że zasługuje na ochronę tymczasową do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny o losie przepisów będących podstawą do wymierzenia przedmiotowej kary pieniężnej. Dodała, że za uwzględnieniem wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przemawia także interes Skarbu Państwa, który poniesie szkodę w związku z wypłatą pobranych kar w razie przegranej w sądzie. Wymieniła także konkretne orzeczenia sądów administracyjnych, w których wstrzymywano wykonania zaskarżonej decyzji w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, przytaczając argumenty sformułowane w uzasadnieniach tych orzeczeń. Do skargi, w której Spółka zawarta wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, załączono także: rachunek zysków i strat za okres od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. w wariancie porównawczym z 2012 r. (k. 151 akt sądowych), listę zapisów kasowych/ bankowych za okres od 20 stycznia 2012 r. do 9 grudnia 2014 r. (k. 152-163 akt sądowych), listy księgowań na kontach syntetycznych za okres od 11 grudnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. oraz od 1 stycznia 2015 r. do 13 kwietnia 2015 r. (k. 164-170 akt sądowych).