Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 września 2015 r., sygn. I SA/Łd 397/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Protokolant: Sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2015 r. sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień, maj, sierpień i grudzień 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] r., określającą A spółce z o.o. w Łodzi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za:

- styczeń 2009 r., w kwocie 6 139 zł;

- luty 2009 r., w kwocie 8 842 zł;

- kwiecień 2009 r., w kwocie 9 532 zł;

- maj 2009 r., w kwocie 5 862 zł;

- sierpień 2009 r., w kwocie 8 673 zł;

- grudzień 2009 r., w kwocie 6 878 zł.

W wyniku kontroli przeprowadzonej w zakresie podatku VAT za poszczególne miesiące 2009 r. stwierdzono, że spółka obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, wystawionych przez B spółkę z o.o. w Ł. stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane. Konsekwencją była wskazana decyzja organu pierwszej instancji z dnia [...] r.

Spółka wniosła od niej odwołanie, zarzucając w nim naruszenie:

1. art. 121, art. 122, art. 123, art. 125, art. 180, art. 187 § 1, art. 190 § 1 i § 2, art. 191, ustaw z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011 r., nr 41, poz. 214 ze zm.) polegające na:

- nie dopuszczeniu dowodu z zeznań świadka W. D., którego zeznania złożone w innym postępowaniu stały się podstawą ustaleń faktycznych i posłużyły do wydania zaskarżonej decyzji, przy jednoczesnym ograniczeniu się przez organ kontroli skarbowej do załączenia protokołów z przesłuchań W. D. w toku innych postępowań, w których strona nie miała możliwości uczestniczyć;