Wyrok WSA w Łodzi z dnia 23 września 2015 r., sygn. II SA/Łd 532/15

Dnia 23 września 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, , Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2015 roku sprawy ze skargi B. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...], znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki wykonanego ogrodzenia oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. działając na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania B.S. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...], Nr [...], którą nakazano rozbiórkę ogrodzenia, uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 9 lipca 2013r. W.D. złożył do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie dokonania samowoli budowlanej polegającej na budowie ogrodzenia od strony drogi gminnej na działce nr ewid. 165 położonej w miejscowości G. w gminie K. We wniosku podkreślił, że jest współwłaścicielem działki nr ewid. 164 graniczącej bezpośrednio z działką nr ewid. 165 i postawione ogrodzenie przekracza granice jego nieruchomości.

W wyniku podjętych czynności kontrolnych ustalono, że działka o nr ewid. 165 posiada od strony drogi gminnej ogrodzenie z siatki na metalowych słupach o wysokości 1,50 m. Z kolei od strony działki o nr ewid. 164 ustawiono 9 słupów, będących konstrukcją przyszłego ogrodzenia.

Postanowieniem z dnia [...]. Nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. odmówił wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu organ podniósł, że właścicielka nieruchomości o nr ewid. 165 - B.S. uzyskała na jej terenie koncesję na wydobywanie kruszywa naturalnego. Koncesja wydana została przez Starostę [...] w dniu [...]., znak [...]. Przedmiotowy obszar został oznaczony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren o podstawowym przeznaczeniu dla eksploatacji złóż kopalin. Organ I instancji podkreślił, że teren spornej działki stanowi wyrobisko górnicze, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. Nr 163, póz. 981 ze zm.). Zdaniem organu wyrobiska górnicze są wyłączone spod mocy obowiązującej ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U z 2013 r. póz. 1409 ze zm.), co w konsekwencji oznacza, że ogrodzenie przedmiotowego terenu nie podlega obowiązkowi zgłoszenia właściwemu organowi administracji publicznej.