Postanowienie WSA w Lublinie z dnia 23 września 2015 r., sygn. III SA/Lu 1000/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry - w zakresie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Pełnomocnik spółki T. S. sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez organ, który ją wydał, ewentualnie przez sąd administracyjny. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że nie zachodzą przesłanki negatywne określone w art. 62 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Pełnomocnik uzasadnił wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi - brakiem jednolitego stanowiska organów celnych co do charakteru gier na automatach, różną praktyką organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego. Pełnomocnik powołał się na kilkanaście wyroków WSA w Poznaniu uwzględniających podobne skargi. W dalszej kolejności pełnomocnik podniósł, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wskazał, że wobec Spółki toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzenie gier poza kasynem gry. Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji jest uzasadniony groźba utraty płynności finansowej Spółki, a w dalszej kolejności jej upadłością, czyli sytuacją, której nie da się odwrócić nawet w przypadku wygrania przez Spółkę sporu i zwrotu wyegzekwowanego świadczenia.