Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 września 2015 r., sygn. III SA/Gl 1001/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys - Kmiecik, Sędzia WSA Agata Ćwik- Bury, Protokolant Referent stażysta Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2015 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy wydaną przez siebie w pierwszej instancji decyzję z dnia [...] r. nr [...] odmawiającą Spółce z o.o. "A" przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...] o udzielonego decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] .

Decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z [...] r. udzielił spółce z ograniczoną odpowiedzialnością ""A" " zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...] . Zezwolenia udzielono na okres 6 lat, tj. do dnia 24 marca 2015 r.

[...] r. Spółka wystąpiła z wnioskiem do Dyrektora Izby Celnej w K. o przedłużenie zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...] w 56 punktach gier powołując się na art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej jako O.p.) oraz art. 117 ust. 1 i art. 129 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm.).

W jego uzasadnieniu podniosła, że wniosek złożyła w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 19 lipca 2012r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11, który w ocenie Spółki przyznał zaskarżonym normom (art. 129 ust. 2, art. 135 ust. 2 oraz art. 138 ust. 1 ustawy o grach hazardowych), a co do zasady także innym przepisom ustawy o grach hazardowych, charakter przepisów technicznych w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE. W opinii Spółki dla swojej skuteczności przepisy ustawy o grach hazardowych, w tym art. 138 ust. 1, (który ewidentnie nosi znamiona przepisu technicznego) wymagały notyfikacji Komisji Europejskiej. Skutkiem niedopełnienia obowiązku notyfikacji jest bezskuteczność przepisów technicznych wobec podmiotów indywidualnych. A ponieważ przedłużenie zezwolenia nie może być utożsamiane z nowym zezwoleniem, gdyż istotą przedłużenia zezwolenia jest kontynuowanie legalnej działalności gospodarczej, Spółka uznała, że zasada wyrażona w art. 117 ust. 1 ustawy o grach hazardowych odnosi się także do dotychczasowego zezwolenia na zasadach analogicznych, jak określone w art. 49 ust. 6 ustawy o grach hazardowych, czy w art. 36 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych.