Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 września 2015 r., sygn. III SA/Gd 295/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2015 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Wojewody z dnia 14 stycznia 2015 r. nr w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta dnia 21 listopada 2014 r. nr.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 listopada 2014 r. Prezydent Miasta, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 1650), odmówił wymeldowania D. K. z pobytu stałego - z lokalu przy ul. [...] w G.

W uzasadnieniu organ wskazał, że z wnioskiem o wymeldowanie wystąpił B. K. Organ ustalił, że D. K. nie zamieszkuje w miejscu stałego zameldowania od lipca 2013 roku. Wyprowadził się z powodu konfliktów rodzinnych. W lokalu wymieniono zamki w drzwiach i nie mógł się do niego swobodnie dostać, wobec tego wystąpił do Sądu Rejonowego w G. z pozwem o przywrócenie naruszonego posiadania lokalu. W związku z powyższym organ uznał, że w sprawie nie spełniono przesłanek wymeldowania zawartych w ustawie o ewidencji ludności i dowodach osobistych, ponieważ D. K. nie opuścił dobrowolnie i trwale spornego lokalu.

Odwołanie od ww. rozstrzygnięcia wniósł B. K. podnosząc, że decyzja jest dla niego krzywdząca. Dodał, że syn opuścił sporny lokal dobrowolnie.