Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 15 września 2015 r., sygn. II SA/Bd 861/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Saniewski sędzia WSA Anna Klotz Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2015 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2015 r. Prezydent Miasta T. na podstawie art. 73 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2015 r. poz. 388) i art. 162 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), dalej zwana k.p.a., stwierdził wygaśnięcie z dniem [...] marca 2015 r. decyzji własnej z dnia [...].08.2000 r. nr [...] orzekającej o nieinformowaniu osób fizycznych o adresie R. K. oraz o nieudostępnianiu jego danych osobowych osobom trzecim. W uzasadnieniu organ wskazał, że z dniem wejścia w życie powołanej ustawy o ewidencji ludności, tj. z dniem 1 marca 2015 r., wygasają decyzje o zastrzeżeniu udostępnienia danych osobowych, wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r. Organ wskazał też, że zgodnie z treścią art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., organ administracji, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli decyzja ta stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji nakazuje przepis prawa albo gdy leży to w interesie społecznym lub w interesie strony. W ocenie tego organu, w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki, o których mowa w cyt. przepisie art. 162 k.p.a., co uzasadniało wydanie ww. decyzji.

Od decyzji tej złożył odwołanie R. K., wnosząc o jej uchylenie w całości i jednocześnie o umorzenie postępowania przed organem I instancji, względnie przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania. Decyzji odwołujący zarzucił naruszenie przepisu art. 73 ustawy o ewidencji ludności w zw. z art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Odwołujący zarzucił również naruszenie przepisów prawa procesowego, a mianowicie: art. 61 § 4 i art. 8 k.p.a. poprzez niezawiadomienie strony o wszczęciu z urzędu postępowania, art. 10 § 1 w zw. z art. 8 k.p.a. poprzez przeprowadzenie postępowania bez umożliwienia stronie brania udziału w tym postępowaniu oraz bez końcowego wypowiedzenia się co do zgromadzonego materiału dowodowego i zgłoszenia końcowych żądań, a także art. 7 i art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 w zw. z art. 8 k.p.a. poprzez przyjęcie tezy, że wygaśnięcie decyzji leży w interesie społecznym i w interesie strony oraz nie wyjaśnienie w uzasadnieniu decyzji stanowiska organu i stanu faktycznego sprawy. Zaskarżonej decyzji odwołujący się zarzucił także naruszenie zasady ochrony praw nabytych, która wynika z art. 2 Konstytucji RP - poprzez wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji, na mocy której strona nabyła określone prawo.