Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2015 r., sygn. VII SA/Wa 1008/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Mariola Kowalska, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, , Protokolant ref. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi P.S.A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] marca 2015 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia stosowania bezprawnych praktyk naruszających zbiorowe interesy pasażerów w transporcie kolejowym oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2015 r., [...], Prezes Urzędu Transportu Kolejowego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, ze zm.), dalej k.p.a., w zw. z art. 14 ust. 4 oraz z art. 10 ust. 1 pkt 5 i art. 14b ust 1 i 2 w zw. z art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1594, ze zm.), dalej u.o.t.k., po ponownym rozpatrzeniu sprawy - utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2013 r. [...] stwierdzającą stosowanie przez P. S.A. z siedzibą w W., bezprawnych praktyk naruszających zbiorowe interesy pasażerów w transporcie kolejowym, polegających na niezapewnieniu podróżnym należytej obsługi w zakresie systemu sprzedaży i rezerwacji miejsc w pociągach, co jest niezgodne z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1173, ze zm.), dalej "Prawo przewozowe".

Organ podkreślił, iż czyn skarżącej nie miał charakteru incydentalnego, gdyż wpłynął na nieograniczoną liczbę pasażerów i był rozłożony w czasie. Wskazał na skargi różnych pasażerów składane od 21 lutego 2013 r. do 14 października 2013 r. (30 skarg) dotyczące nieprawidłowości w systemie sprzedaży i rezerwacji miejsc w pociągach, rezerwacji miejsc w różnych konfiguracjach (dwie, trzy lub więcej osób zgłaszających żądanie odbycia podróży na sąsiednich miejscach), w różnych pociągach i na różnych trasach (np. relacji [...]-[...],[...]-[...],[...]-[...],[...]-[...],[...]-[...]). Podnoszone okoliczności pozwalały uznać - zdaniem organu - że skarżąca poprzez niezapewnienie należytej obsługi w opisanym zakresie, naruszyła interesy pewnej grupy osób, których nie sposób z góry indywidualnie oznaczyć. Grupę tę tworzyły osoby w różnym wieku, o różnej sprawności ruchowej i celu podróży, podróżujące z opiekunem, lub sprawujące pieczę nad dzieckiem. Pasażerowie ci z różnych uzasadnionych względów potrzebowali gwarancji, że zostanie im przydzielone konkretne miejsce w pociągu.