Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 3 sierpnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 572/15

Wstrzymanie wykonania aktu

UZASADNIENIE A. Spółka z o.o. w skardze wniesionej na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" r., w sprawie wymierzenia kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry, zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku Spółka wskazała na okoliczności podniesione w treści skargi, w szczególności brak jednolitego stanowiska w organach Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu pierwszej instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Przytoczyła ponadto orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skarg i uchyleniu skarżonych decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Ponadto podniosła, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wskazała, że obecnie wobec Spółki toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. Z uwagi na uiszczenie niebagatelnej kwoty, zaniechanie wstrzymania wykonania decyzji groziłoby jej utratą płynności finansowej, a w dalszej konsekwencji - upadłością Spółki. Wskazała, że prowadzona działalność generuje straty, a uiszczenie przedmiotowej kary, w sytuacji gdy popełnienie czynu z art. 107 kks nie zostało udowodnione, dodatkowo pogorszy sytuację Spółki. Spółka zaznaczyła, że sądy administracyjne wstrzymały wykonanie 8 zaskarżonych, w tożsamych sprawach, decyzji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, zważył co następuje: Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) zwanej dalej: ustawą p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 ustawa p.p.s.a.). Rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania aktu na podstawie powołanego przepisu Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Nie jest dopuszczalne w ramach tych przesłanek dokonywanie merytorycznej oceny zarzutów podniesionych w skardze. Na tym etapie postępowania sądowego nie dokonuje się bowiem oceny zasadności zarzutów, jak również legalności decyzji będącej przedmiotem wniesionej skargi. Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Użycie przez ustawodawcę w art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a. zwrotów nieostrych wiąże się z koniecznością konkretyzacji zawartej w nich normy ogólnej. W postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych-http://orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (tak w postanowieniu WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. II SA/Bk 352/06, dostępne w CBOSA). Podkreślenia zatem wymaga, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest wskazanie we wniosku na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dokonując oceny wniosku Spółki o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł Sąd uznał, że nie zasługuje on na uwzględnienie. Przede wszystkim należy podnieść, że Spółka nie wskazała żadnej okoliczności stanowiącej o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyż powołała się tylko ogólnikowo na kwotę już uiszczonych kar z tego samego tytułu - nie wskazując nawet jej wysokości - i inne toczące się postępowania. Nie wykazano w jakikolwiek sposób, jaka jest obecnie rzeczywista kondycja finansowa Spółki. Tym samym nie sposób ocenić, czy rzeczywiście zachodzą przesłanki do wstrzymania wykonania decyzji. Samo twierdzenie skarżącej o generowanej stracie jest niewystarczające do oceny wpływu wykonania zaskarżonej decyzji na możliwość powstania znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Argumenty podniesione przeciwko legalności zaskarżonej decyzji nie mogą być uznane za stanowiące o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W rozpoznawanej sprawie nawet fakt ewentualnego wyegzekwowania nałożonej kary pieniężnej przed rozpoznaniem skargi i ewentualne jej uwzględnienie nie skutkuje nieodwracalnymi skutkami, gdyż w takim wypadku wskazana skarżoną decyzją należność zostanie Spółce zwrócona. Na inne okoliczności powodujące trudne do odwrócenia skutki Spółka nie wskazała, zaś Sąd nie ma możliwości prowadzenia z urzędu postępowania w tym zakresie. Należy zauważyć jedynie na marginesie, że chociaż w art. 61 § 3 ustawa p.p.s.a. mowa jest jedynie o uprawdopodobnieniu okoliczności wymienionych w tym przepisie, nie oznacza to, że samo przekonanie strony skarżącej, iż wykonanie decyzji wywoła szczególnie niekorzystne konsekwencje jest wystarczające do tego, aby wniosek został uwzględniony. Bez dokładnego przedstawienia sytuacji finansowej i majątkowej wnioskodawcy nie jest możliwa ocena, czy wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia Spółce znacznej szkody, bądź trudne do odwrócenia skutki. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że do wykazania, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony. Uzasadnienie wniosku powinno się bowiem odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy. Jego twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej. Natomiast brak wyczerpującego uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienia NSA: z dnia 30 listopada 2004 r. sygn. GZ 120/04 i z dnia 18 maja 2004 r. sygn. FZ 65/04, dostępne w CBOSA). W rozpoznawanej sprawie Spółka nie przedstawiła takich okoliczności, co nie pozwala przyjąć, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia Spółce znacznej szkody bądź trudne do odwrócenia skutki. Mając powyższe na względzie Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.