Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 sierpnia 2015 r., sygn. IV SA/Gl 75/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi W. C. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w G. z dnia [...] roku nr [...]; 2) umarza postępowanie administracyjne.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r., Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w G. odmówił stwierdzenia u W. C choroby zawodowej słuchu, wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 1367, dalej powoływanego w skrócie jako: "rozporządzenie z dnia 30 czerwca 2009r."), wydanego na podstawie art. 237 § 1 pkt 3-6 i § 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.), w postaci obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem wyrażonym podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że W.C. podczas zatrudnienia w okresie od dnia 1 września 1970 r. do dnia 29 listopada 2013 r., a więc do czasu przejścia na emeryturę, był narażony na działanie hałasu. Postępowanie administracyjne w sprawie podejrzenia choroby zawodowej narządu słuchu u W. C., po raz pierwszy, przeprowadzone zostało w roku 2002 i zakończone decyzją z dnia [...] r., Nr [...] o braku podstaw do rozpoznania zawodowego uszkodzenia narządu słuchu wymienionego w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294, dalej powoływanego w skrócie jako: "rozporządzenie z dnia 18 listopada 1983 r."). W prowadzonym wówczas postępowaniu odwoławczym, Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] r., Nr [...], uchylił powyższą decyzję i stwierdził u W. C. chorobę zawodową słuchu wymienioną w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych rozporządzenia z dnia 18 listopada 1983 r. (k. 17 akt administracyjnych). Decyzja ta stała się prawomocna wobec braku jej zaskarżenia do Zamiejscowego Ośrodka Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z siedzibą w Gliwicach. W konsekwencji przeprowadzenia postępowania przed właściwym sądem, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wydał decyzję z dnia [...]r. i przyznał W. C. jednorazowe odszkodowanie z tytułu 5% uszczerbku na zdrowiu. Następnie do dnia 29 listopada 2013 r. W. C. pracował w narażeniu na hałas i lekarz zakładowy ostatniego pracodawcy skierował go na badania w związku z podejrzeniem wystąpienia u niego choroby zawodowej (k. 4 akt administracyjnych). Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - Poradnia Chorób Zawodowych w S. pismem z dnia 31 stycznia 2014 r. poinformował organ pierwszej instancji o zgłoszeniu u W. C. podejrzenia choroby zawodowej narządu słuchu (k. 5). W wyniku wszczęcia przez organ pierwszej instancji z urzędu postępowania, w trybie art. 61 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przeprowadzenia oceny narażenia zawodowego, za okres zatrudnienia W. C. w latach 2001-2013 organ uznał, że był wówczas narażony na hałas stwarzający ryzyko utraty słuchu, bowiem wykonywał obowiązki maszynisty lokomotyw dołowych pod ziemią (od dnia 1 maja 2007 r. do dnia 30 listopada 2008r.) i dyspozytora przewozu dołowego pod ziemią (od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 29 listopada 2013 r. - por. k. 6 i 7 akt administracyjnych). Nie został natomiast spełniony warunek do stwierdzenia choroby zawodowej słuchu, bowiem dwie uprawnione jednostki diagnostyczne, tj. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - Poradnia Chorób Zawodowych w S. (określany dalej jako: "WOMP") i Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego - Przychodna Chorób Zawodowych w S. (dalej "IMPiZŚ"), nie rozpoznały choroby zawodowej, wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia z dnia 30 lipca 2002 r. W orzeczeniu WOMP z dnia [...] r., nr [...], nie rozpoznała u niego choroby zawodowej z uwagi na niespełnienie kryterium podwyższenia progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, jak również IMPiZŚ w orzeczeniu z dnia [...] r., nr [...], z tej samej przyczyny, nie stwierdził choroby zawodowej narządu słuchu.