Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2015 r., sygn. III SA/Wr 473/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankowska Szostak po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2015 r., na posiedzeniu niejawnym, w sprawie ze skargi Z. M., M.O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W., z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. strona skarżąca złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. skargę na opisaną w osnowie niniejszego postanowienia decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. nakładającą karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry. Jednocześnie strona wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że jej wykonanie skutkować będzie realnym zagrożeniem dla dalszego bytu gospodarczego strony skarżącej, znaczną szkodą oraz trudnymi do odwrócenia skutkami. Podkreślono przy tym, że zaskarżona decyzja jest w całości nieprawidłowa gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, na podstawie którego nałożono na Spółkę karę pieniężną za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry stanowi, wespół z zakazem z art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych "regulację techniczną" w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 2 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37 ze zm.), a w konsekwencji braku notyfikacji projektu tejże ustawy Komisji Europejskiej nie mogą być one stosowane wobec jednostek oraz podmiotów będących adresatami decyzji. Wskazano, że działalność w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych stanowi główne źródło dochodów Spółki, co umożliwia jej tym samym nieprzerwane funkcjonowanie. W związku z tym, w braku udzielenia Skarżącej tymczasowej ochrony z art. 61 p.p.s.a., mogą wystąpić "niemożliwe wręcz do odwrócenia skutki w postaci znacznego utrudnienia prowadzenia przez Spółkę przedmiotowej działalności gospodarczej czy też wręcz jej zaprzestania". Dodatkowo zaznaczono, że sytuacja finansowa strony skarżącej nie jest stabilna i nawet stosunkowo "nieznaczna" kara finansowa, może prowadzić do zachwiania jej kondycji w stopniu utrudniającym lub nawet uniemożliwiającym dalsze prowadzenie gospodarczej aktywności. Dalej strona skarżąca wskazała, że mając na uwadze cel instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu (mianowicie tymczasowe wstrzymanie działań, między innymi egzekucyjnych, organu administracji do czasu wydania przez sąd administracyjny wyroku w sprawie), stwierdzić trzeba, że wykonanie decyzji zobowiązującej do zwrotu kwoty [...] zł na obecnym etapie postępowania może spowodować wyrządzenie znacznej szkody i trudne do odwrócenia skutki. Trudno zaś przyjąć aby tymczasowa ochrona w takich przypadkach nie była efektywnie możliwa, zwłaszcza dostrzegając, że w istocie nakładanie kar na przyjętej przez organy podstawie, w realiach postępowań polega również na uskutecznianiu przepisu z art. 14 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czyli na działaniu z naruszeniem prawa europejskiego, co obliguje Sąd krajowy do udzielenia ochrony tymczasowej w drodze zastosowania najbardziej zdatnej do tego normy prawa krajowego, którą w niniejszej sprawie postępowaniu sądowoadministracyjnym) jest regulacja z art. 61 § 3 p.p.s.a.