Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 lipca 2015 r., sygn. I SA/Wr 894/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędziowie: Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Protokolant: Edyta Forysiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 lipca 2015 r. sprawy ze skargi Skarbu Państwa reprezentowanego przez Starostę L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] stycznia 2015 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012r. I) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza L. z dnia [...] października 2014r. nr [...]; II) orzeka, że decyzje wymienione w pkcie I) nie podlegają wykonaniu; III) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.na rzecz strony skarżącej kwotę 5.100 (słownie: pięć tysięcy sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi Skarbu Państwa reprezentowanego przez Starostę L. (dalej: strona/ skarżąca) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. (dalej: organ podatkowy drugiej instancji/ organ odwoławczy) z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza L. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] październikami 2014 r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r.

1.2. Z treści zaskarżonej decyzji wynika, że organ podatkowy pierwszej instancji wszczął wobec skarżącej postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości z uwagi na złożoną przez stronę deklarację na podatek od nieruchomości, w której wykazano zerową podstawę opodatkowania. Natomiast z posiadanych przez organ podatkowy pierwszej instancji dokumentów wynikało, że strona jest właścicielem szeregu nieruchomości podlegających opodatkowaniu.

1.3. W dniu [...] maja 2013 r. skarżąca wystąpiła do organu podatkowego pierwszej instancji z wnioskiem o zawieszenie postępowania podatkowego argumentując, że stan prawny nieruchomości zapisanych w ewidencji gruntów jako własność strony nie został dotychczas uregulowany. W toku pozostaje bowiem proces komunalizacji tych nieruchomości. Do czasu wydania przez właściwy organ decyzji stwierdzającej nabycie w 1990 r. z mocy prawa przez samorząd lokalny wskazanych nieruchomości i zakończenia postępowań komunalizacyjnych, zasadne było w ocenie skarżącej zawieszenie postępowania podatkowego na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.).