Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lipca 2015 r., sygn. III SA/Wa 2938/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca) sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, wrzesień 2013 r. oraz dokonanie zabezpieczenia jej na majątku podatnika oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (dalej zwany: "NUS") decyzją z (...) stycznia 2014r.

a) określił A. M. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. M. (zwana dalej "Skarżącą") przybliżoną kwotę zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług (dalej zwany: "VAT") za miesiące od lipca do września 2013r. - łącznie 8.733.370 zł i przybliżoną kwotę odsetek za zwłokę należnych od ww. zobowiązań - łącznie 229.612 zł oraz

b) orzekł o zabezpieczeniu na majątku Skarżącej ww. przyszłych zobowiązań podatkowych z należnymi odsetkami za zwłokę.

W podstawie prawnej decyzji NUS wskazał m.in. art. 33 § 1, § 2 pkt 2 i § 4 pkt 2, art. 33d § 1 i 2 i art. 29 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm., zwanej dalej: "O.p.") w związku z art. 154 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2012r., poz. 1015 ze zm., dalej zwana: "u.p.e.a.") i art. 88 ust. 3a pkt 2 i 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, dalej zwana: "u.p.t.u.").

NUS w uzasadnieniu podkreślił, że wobec Skarżącej wszczęto, na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej zwany: "DUKS") (...) października 2013r. postępowanie kontrolne w zakresie VAT za ww. okresy rozliczeniowe, w związku z uzyskaniem informacji od Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o podejrzeniu, że Skarżąca może uczestniczyć w legalizowaniu paliwa pochodzącego z Unii Europejskiej, od którego firma H. Sp. z o.o. we W. ("znikający podatnik", dalej zwany: "Spółką") nie zapłacił VAT do budżetu. DUKS wskazał, że w postępowaniu kontrolnym zgromadzono materiał dowodowy potwierdzający, że Skarżąca od lipca do września 2013r. rozliczyła VAT naliczony od paliwa płynnego nabywanego od Spółki, która pomimo zgłoszenia prowadzenia działalności, nie złożyła deklaracji VAT-7K za III kwartał 2013r., ani nie rozliczyła VAT należnego z faktur sprzedaży VAT. Zdaniem DUKS Skarżąca mogła uczestniczyć w transakcjach wykorzystanych do popełnienia oszustwa (nadużycia prawa) w wewnątrzwspólnotowym handlu w zakresie VAT, zaś mechanizm działania polegał na tym, że Spółka występowała jako wewnątrzwspólnotowy nabywca towaru opodatkowanego stawką 0%, odsprzedawała towar na terytorium kraju, wystawiając faktury sprzedaży z VAT naliczonym, dającym podstawę do pomniejszenia VAT należnego nabywcy - m.in. Skarżącej. Spółka złożyła zerową deklarację podatkową VAT-7K za II kwartał 2013r., bez deklaracji VAT-7 za III kwartał 2013r., choć wystawiła faktury sprzedaży, m.in. Skarżącej.