Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lipca 2015 r., sygn. III SA/Wa 2350/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2015 r. sprawy ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty z tytułu odsetek pobranych od zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia, czerwiec oraz od sierpnia do października 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. sp. z o.o. z siedzibą w O. kwotę 5600 zł (słownie: pięć tysięcy sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

B. Sp. z o.o. z siedzibą w O. (zwanej dalej "Spółką") we wniosku z 27 sierpnia 2012r. zwróciła się o: a) zwrot nadpłaty w postaci odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług (dalej zwany: "VAT") za poszczególne miesiące 2004r. - w kwocie: 161.963 zł, nienależnie naliczonych i pobranych od 15 stycznia 2007 r. do 28 stycznia 2009 r., kiedy wobec Spółki prowadzono postępowanie kontrolne - na mocy art. 74 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749, ze zm., zwana dalej: "O.p."); b) naliczenie i wypłatę oprocentowania, zgodnie z art. 78 § 5 pkt 2 O.p.

Zdaniem Spółki zwrot nadpłaty uzasadnia wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 października 2011r. sygn. akt SK 2/10, w którym stwierdzono, że art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 2011r. Nr 41, poz. 214 i Nr 53, poz. 273, zwana dalej: "u.k.s."), w brzmieniu nadanym ustawą z 27 czerwca 2003r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302, zwana dalej: "u.w.k.s."), w zakresie, w jakim wyłącza odpowiednie stosowanie art. 54 § 1 pkt 1 i 7 O.p. jest niezgodny z art. 84 w związku z art. 64 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 2 Konstytucji RP. Wejście w życie ww. wyroku skutkuje koniecznością uznania, że art. 54 § 1 pkt 7 O.p. - pomimo niekonstytucyjnego brzmienia art. 31 ust. 1 u.k.s. (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2003r.) powinien mieć odpowiednie zastosowanie do postępowania kontrolnego prowadzonego przez organy kontroli skarbowej. Wyrok ten odnosi się do jej sytuacji faktycznej i prawnej, bo Spółka na podstawie decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej zwany: "DUKS") z [...] września 2009 r., zapłaciła odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych w VAT za 2004 r. od 15 stycznia 2007 r. (dzień wszczęcia postępowania) do 28 stycznia 2009 r. (zabezpieczenie ww. zaległości przez zajęcie zabezpieczające wierzytelności z rachunku bankowego).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00