Postanowienie WSA w Bydgoszczy z dnia 13 lipca 2015 r., sygn. I SA/Bd 1109/14

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Jarosław Szulc po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia doradcy podatkowego w sprawie ze skargi I. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży w miesiącu marcu 2008 r. samochodów osobowych przed ich pierwszą rejestracją na terytorium kraju postanawia: odmówić zmiany postanowienia z dnia 10 listopada 2014 r.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 29 października 2014 r. złożonym w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, skarżąca wniosła o przyznanie prawa pomocy

w zakresie całkowitym, tj. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie doradcy podatkowego. Skarżąca do akt niniejszej sprawy oraz w odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego wydane w sprawie I SA/Bd 1184/13 przedłożyła szereg dokumentów obrazujących jej sytuację finansową.

Postanowieniem z dnia 10 listopada 2014 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy zwolnił skarżącą od kosztów sądowych w 90% oraz odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie. Skarżąca uiściła wpis.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Bydgoszczy oddalił skargę strony na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży w miesiącu marcu 2008 r. samochodów osobowych przed ich pierwszą rejestracją na terytorium kraju.

W dniu 4 marca 2015 r. wpłynął kolejny wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia doradcy podatkowego. Także do tego wniosku skarżąca załączyła szereg dokumentów (kopii) na potwierdzenie przedstawionej we wniosku sytuacji majątkowej i rodzinnej. W tym zakresie skarżąca podała, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem oraz dwójką dzieci, którego miesięczny dochód stanowi kwota 2.833 zł brutto. Miesięczne koszty związane z utrzymaniem domu z uwzględnieniem okresu grzewczego strona określiła na kwotę ok. 1.100 zł. Ponadto skarżąca wskazała, że w miesiącach roku szkolnego ponosi koszty internatu starszej córki w kwocie 300 zł miesięcznie, koszty zakupu biletów komunikacji publicznej w kwocie 60 zł miesięcznie, koszty obiadów w przedszkolu młodszej córki