Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Wr 106/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi I. sp. z o.o. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie czterech drzew bez zezwolenia I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. Nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W., po rozpatrzeniu wniosku I. sp. z o.o. z siedzibą we W. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] r. znak: [...], wymierzającą administracyjną karę pieniężną za usunięcie bez zezwolenia czterech drzew z terenu nieruchomości położonej przy ul. [...] we W., na podstawie art. 149 § 3 w związku z art. 145a § 1-2 kpa odmówiło wznowienia postępowania.

W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. podało, że w motywach wniosku o wznowienie postępowania powołano art. 145a § 1 kpa i wskazano, że wyrokiem z dnia 1 lipca 2014 r. (SK 6/12) Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją art. 88 ust. 1 pkt 2 oraz art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 627 z późn. zm.), które to przepisy stanowiły podstawę decyzji organów obu instancji.