Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Wa 481/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Andrzej Kołodziej Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania - oddala skargę -

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., powołując w podstawie prawnej art. 134 kpa, po rozpatrzeniu odwołania M. K. od pisma Naczelnika Wydziału [...] w R. nr [...] z dnia [...] grudnia 2014 r., stwierdził niedopuszczalność odwołania.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

M. K. posiada pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich wydane na podstawie ustawy z 1961 r., o broni, amunicji i materiałach wybuchowych.

W ramach tego uprawnienia nabył 3 jednostki broni palnej myśliwskiej.

W dniu [...] grudnia 2013 r. M. K. złożył do [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji wniosek o wydanie zaświadczenia, uprawniającego do zakupu 1 jednostki broni palnej myśliwskiej (sztucera marki [...], [...], rok produkcji 2003, numer [...]), w celu uprawiania łowiectwa. Uzasadniając wniosek M. K. wskazał, iż zdeponował ww. jednostkę broni przywiezioną z [...], w Komendzie Miejskiej Policji w R., Depozyt Oddziału Celnego Port Lotniczy J. - Komisariat T.. Jednocześnie zaznaczył, że posiadane 2 sztuki broni gładkolufowej: dubeltówkę [...] oraz [...] sprzedał w [...], zgodnie z prawem obowiązującym na ich terenie).

W związku ze złożonym oświadczeniem strony, organ I instancji pismem z dnia [...] grudnia 2013 r. wezwał ją do dostarczenia dokumentów potwierdzających zbycie broni osobie uprawnionej, wyjaśniając jej podstawy prawne ww. żądania.

W odpowiedzi strona wyjaśniła, iż sprzedała broń w [...], zgodnie z prawem obowiązującym na terenie stanu M., na terenie którego zamieszkiwała, zastrzegając, iż nie posiada żadnej dokumentacji z ww. sprzedaży, ponieważ nie wymaga się takowej w tamtejszej jurysdykcji stanowej ani federalnej. Strona wskazała, że przywołane przez organ przepisy, nie mają zastosowania do zbycia broni na terenie państwa, niebędącego członkiem UE.