Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2015 r., sygn. VIII SA/Wa 223/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Kosterna Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski Sędzia WSA Justyna Mazur (sprawozdawca) Protokolant Specjalista Ilona Obara po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi S. [...] K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "GITD", "organ") decyzją

z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], którą nałożył na [...] (dalej: "skarżący") karę pieniężną w wysokości 3.000 złotych za wykonywanie dnia [...] lipca 2011 r. przejazdu po drodze ekspresowej S7, na odcinku Grójec (z obwodnicą Grójca) - Jedlińsk, wymienionej w załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 marca 2011 r. w sprawie dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną oraz wysokości stawek opłaty elektronicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 80, poz. 433 ze zm.; dalej: "rozporządzenie z dnia 22 marca 2011 r."), o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r poz. 260; dalej: "u.d.p."). Jako podstawę skarżonej decyzji podano art. 127 § 3 w związku z art. 138

§ 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego

(t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267; dalej: "k.p.a."), art. 13 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 13k ust. 1 pkt 1 i art. 13k ust. 4 u.d.p. oraz załącznik nr 1 do rozporządzenia z dnia

22 marca 2011 r., a także art. 50 pkt 1 lit. j), art. 51 ust. 6 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia

6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 1265 ze zm.; dalej: "u.t.d.").

Do wydania decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym: